Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1825 Esas 2018/1038 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1825
Karar No: 2018/1038
Karar Tarihi: 14.02.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1825 Esas 2018/1038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yağma suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildi. Ancak, 5237 sayılı TCY‘nın 150. maddesinin 2. fıkrasındaki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nun 522. maddesindeki “hafif” veya “pek hafif” ölçütlerinden farklı olduğu, Yasa koyucunun amacı, suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerçekten az olan şeylerin alınması durumunda, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği vurgulanmış. Bu nedenle, sanıklar için 150. maddenin 2. fıkrasının uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmamıştır. Ayrıca, suç tarihinin gece vakti olduğuna ilişkin deliller tartışılmadan TCK’nın 149. maddesinin (h) bendi ile uygulama yapılmıştır. Bu nedenlerle sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Yasası'nın 150. maddesi,
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 522. maddesi,
- Türk Ceza Kanunu'nun 149. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2015/1825 E. , 2018/1038 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) 5237 sayılı TCY.nın 150.maddesinin 2.fıkrasındaki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK.nun 522.maddesindeki “hafif” veya “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerçekten az olan şeylerin alınması durumunda, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği; somut olayda Vatan Caddesi üzerinde yürüyen mağdura sanıkların seslendiği, mağdurun duymamazlıktan geldiği, sanıklardan ..."ın arkasından yaklaşarak kolundan tuttuğu "ban 2 lira verde şurdan dolmuşa binip gidelim" dediği, sanık ..."ın ise koluna bıçak ile dürterek "sesini çıkartama, sessiz kal, çizeriz, gamayı yersin" demesi üzerine mağdurun korktuğu ve sanıklara sol cebinde bulunan 5 TL"ı parayı verdiği, diğer cebinde 2.800 TL"ı paranın olduğu sanıkların, mağdurun üzerini aramadan yakınanın verdiği 5 TL"ı parayla yetinerek olay yerinden ayrıldığının anlaşılması karşısında; koşulları bulunduğu halde, sanıklar hakkında 150. maddenin 2. fıkrasının uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,

2-Suç tarihinde güneşin saat 20:20 de battığı, yakınanların beyanına göre suçun 21:02 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında; suçun gece vakti işlendiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan TCK’nın 149. maddesinin (h) bendi ile uygulama yapılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.