MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (koca) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle müşterek çocuk ... için Türk Medeni Kanununun 169. maddesi kapsamında takdir edilen tedbir nafakasının çocuğun davalı (koca)"ya teslim edildiği 20.03.2014 tarihine kadar geçerli olacağının anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 24.11.2014 (Pzt.)

(Muhalif) (Muhalif)

KARŞI OY YAZISI

Mahkemece, davacı (kadın) tarafından açılan boşanma davasının reddi ile dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere müşterek çocuk 2006 doğumlu... için aylık 200 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Hüküm davalı (koca) tarafından tedbir nafakaları yönünden temyiz edilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden dava açıldığında davacı (kadın)"ın yanında bulunan müşterek çocuğun 28.02.2014 tarihinde ... Çocuk Yuvasına ve 20.03.2014 tarihinde ise davalı babasına teslim edildiği anlaşılmaktadır. Müşterek çocuk için Türk Medeni Kanunun 169. maddesi kapsamında davacı (kadın) yararına nafakaya hükmedilebilmesi için çocuğun fiilen davacının yanında bulunması ve ihtiyaçlarının onun tarafından karşılanması gerekir. Fiilen yurtta kalan ve ihtiyaçları kurum tarafından karşılanan çocuk için davacı anne yararına tedbir nafakasına hükmedilemez. Bu süre için kurum tarafından nafaka yükümlüsünden nafaka istenebilir. Bu sebeple müşterek çocuk için hükmedilen tedbir nafakasının çocuğun yurda teslim edildiği 28.02.2014 tarihine kadar geçerli olacağının anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün bu şekilde onanması gerektiğini düşündüğümüz için sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.