MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, ... vatandaşı olduğunu ve ..."da yaşadığını, davalı ile ... firması olan ... firmasının boru siparişlerinin alınmasında araclık ettiğini, aralarında imzalanan 01.08.2003 tarihli protokol uyarınca bu siparişler için %3 komisyon almakta olduğunu, davalı şirketin Alman şirketine en son 6.500.000,00 Euro’luk yapmış olduğu ihracatın %3 komisyon bedeli olan 195.000,00 Euro’yu ödemediğini, bu bedelin tahsili için davalı aleyhine icra takibi başlattığını, başalattığı takibe haksız itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptaline, takibin devamına ve %40 tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, aracılığın yalnızca 2003 yılına ilişkin olduğunu, edimlerin ifa edilmesi ile sona erdiğini, Alman firmasının aradan 6 yıl geçtikten sonra aracısız olarak irtibat sapladığını,kaldı ki protokol adlı belgede şirketin tek yetkilisinin imzasının bulunduğunu oysaki şirketin iki yetkili ile borç altına girebileceğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile icra inkar tazminat talebinin redddine, karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-İİK’nın 67. maddesinin 2.fıkrası hükmünce, icra - inkar tazminatına hükmedilebilmesi için borçlunun takip sırasında ödeme emrine itiraz etmesi ve alacağını mahkemede dava ederek haklı çıkması gerekir. Burada borçlunun kötüniyetli itiraz etmiş bulunması yasal koşullardan değildir. İnkar tazminatı, aleyhinde yapılan icra kovuşturmasına itiraz edip duran ve işin itirazla çabuk bitirilmesine engel olan borçluya karşı konulmuş bir yaptırımdır. Bunlardan ayrı, alacağın likit ve belli olması gerekir. Daha geniş bir açıklama ile borçlu tarafından alacağın gerçek miktarı belli, sabit ve belirlenmek için bütün unsurlar bilinmesi mümkün nitelikle olması yeterlidir. Borçlu yalnız başına ne kadar borçlu olduğunu tespit edebilir durumda ise, alacağın likit ve muayyen olduğunun kabulü zorunludur. Öte yandan, alacağın muhakkak bir belgeye bağlı olması da şart değildir. Açıklanan yasal kuralların ışığında takip konusu alacak değerlendirildiğinde, borçlu yalnız başına ne kadar borçlu olduğunu tespit edebilecek konumda bulunması nedeniyle alacağın likit ve muayyen nitelikte olduğunun kabulü ile icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerekir. Mahkemece, davacının bu istemi hakkında kabul kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde icra inkar tazminatı talebinin reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle mahkeme kararının hüküm bölümünün 2. bendinde yer alan “Alacak likit olmayıp yargılamayı gerektirdiğinden davacının icra inkar tazminatı isteminin reddine,” cümlesinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine aynen "Davacı lehine hüküm altına alınan asıl alacak miktarı üzerinden % 40 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 19.480,87 TL. kalan harcın davalıdan alınmasına, peşin alınan 27,70 TL harcın davacıya iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 22/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.