Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5376 Esas 2019/1223 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5376
Karar No: 2019/1223
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5376 Esas 2019/1223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket, müvekkilinin sürücüsü olan murisinin ölümünden dolayı davacı tarafından açılan tazminat davasını reddetmiştir. Ancak mahkeme yapmış olduğu incelemeler sonucunda davacıların başvurusunu haklı bulmuş, davalı şirketin 23.994,22 TL maddi tazminat ödemesi gerektiğine karar vermiştir. Davalı vekili tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Davacı vekili mahkeme kararından sonra davalı tarafla sulh olunmuş, vekalet ücreti talepleri olmadığı belirtilmiştir. Karar, kanun maddelerine uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu madde 50, Medeni Kanun madde 57.

17. Hukuk Dairesi 2016/5376 E. , 2019/1223 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 15.08.2008 tarihinde, müvekkilinin öz oğlu olan murisinin sürücüsü olduğu davalı şirkete zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı motorsikletle geçirdiği tek taraflı kazada vefat ettiğini, müvekkilinin destekten yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminatın kaza/temerrüt/dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında talebini 23.994,22 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 23.994,22 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Davacı vekili, hükümden sonra 17.06.2016 dilekçesi ile davalı tarafla sulh olunduğunu, davanın konusuz kaldığını, vekalet ücreti talepleri olmadığını belirterek davalı şirketin de vekalet ücreti taleplerinin olup olmadığının belirmenmesi ve konusuz kalma nedeniyle karar verilmesi talebinde bulunmuştur. Bu durumda davacı vekilinin dilekçesinin değerlendirilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.