KARAR

Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/3-a, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.420,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Şanlıurfa 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/03/2017 tarihli ve 2016/695 esas, 2017/173 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, aynı eylem nedeni ile açılan mükerrer dava sonucunda sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/3-a, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 6.080,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/12/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/1169 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22/10/2018 gün ve 2018/84827 sayılı istem yazısıyla, Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/12/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/1169 sayılı kararının kaldırılmasına, aynı eylem nedeniyle verilmiş hüküm bulunduğundan mükerrer olduğu anlaşılan davanın reddine dair anılan mahkemenin 13/04/2018 tarihli ve 2018/301 esas, 2018/542 sayılı kararının, bu konuda önceden verilmiş ve kesinleşmiş karar bulunması sebebiyle hukuken yok hükmünde bulunduğu düşünülerek yapılan incelemede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre; sanığın kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan dolayı yapılan yargılamaları sonucunda, Şanlıurfa 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/03/2017 tarihli ve 2016/695 esas, 2017/173 sayılı kararı ile mahkûmiyetine karar verilmiş olunması karşısında, sanığın aynı eylemi sebebiyle Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 01/03/2017 tarihli ve 2016/28890 soruşturma, 2017/1831 esas, 2017/1505 sayılı iddianamesi ile açılan mükerrer davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal değerlendirme:
5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 7. fıkrasında "Aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir" hükmü yer almaktadır.
Mükerrer davadan bahsedilebilmesi için, sanık hakkında açılan her bir davanın tarafları, suç tarihleri ve olayının aynı olması gerekmektedir.
Bu bilgiler ışığında sanık hakkında mükerrer açıldığı iddia edilen kamu davaları incelendiğinde;
Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 03/12/2016 tarih ve 2016/8134 esas sayılı iddianamesiyle sanık hakkında, müşteki ..."na karşı hastanede hakaret suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açıldığı, iddianamede suç tarihinin 18/10/2016 olarak gösterildiği, yapılan yargılama sonucunda Şanlıurfa 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/03/2017 tarihli ve 2016/695 esas, 2017/173 sayılı kararıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/3-a, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.420,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
Yine aynı sanık hakkında, Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 01/03/2017 tarih ve 2017/1831 esas sayılı iddianamesiyle, müşteki ..."na karşı hastanede hakaret suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açıldığı, iddianamede suç tarihinin 18/10/2016 olarak gösterildiği, yapılan yargılama sonucunda Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/12/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/1169 sayılı kararıyla sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/3-a, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 6.080,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK"nın 02/10/2018 tarih 2015/2-392 E., 2018/389 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere; CMK"nın 231/5. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının sanık hakkında hukuki bir sonuç doğurmayacağı hüküm altına alınmış ise de; sanığın belirli sürelerle denetime tabi tutulmasını öngörmesi, adli sicile işlenmese dahi kendisine mahsus bir sisteme kaydedilmesi, 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten sonra ikinci kez hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine engel teşkil etmesi, yine müsadere, yargılama giderleri ve bu kapsamda vekâlet ücretinin sanığa yüklenmesi bakımından hukuki etkilerinin bulunması nedenleriyle bu karar, esasında kesin bir hükmün bir kısım hukuki sonuçlarını doğurmaktadır. Bu bağlamda temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği kabul edilmelidir.
Aynı sanığın aynı müştekiye yönelik aynı eyleminden dolayı verilen iki ayrı hükmün bulunduğu anlaşılmıştır. Bu itibarla Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/12/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/1169 sayılı kararıyla ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık hakkında müşteki ..."na yönelik aynı eylemden dolayı açılan davanın 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 7. fıkrası uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmemiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret suçundan sanık ... hakkındaki Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/12/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/1169 sayılı kararın 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA;
2- Aynı Kanunun 309/4-d maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, mahkumiyet hükmünün ve açıklanmasının geri bırakılması kararının KALDIRILMASINA, mükerrer açılan bu kamu davasının CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.