a sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11801 Esas 2019/6912 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11801
Karar No: 2019/6912
Karar Tarihi: 02.04.2019

a sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11801 Esas 2019/6912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyizde, suça sürüklenen çocuk için kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilirken, sanık için ise kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı onanmıştır. Sanığın uzlaşma teklifini kabul etmediği belirtilmektedir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 5560 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi hakkında detaylı bir açıklama bulunmaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal ettiği belirtilirken, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma nedeni yapılmamıştır.

3. Ceza Dairesi 2018/11801 E. , 2019/6912 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyete dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı 5237 TCK’nin 86/2. maddesi kapsamında kasten yaralama suçu yönünden; 5560 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesine göre suç tarihi itibariyle uzlaşma hükümlerine tabi inceleme konusu suç için soruşturma aşamasında sanığa ve müştekiye usulüne uygun uzlaşma önerisinde bulunulduğu, uzlaşmayı kabul etmedikleri anlaşılmakla, ayrıca Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarih ve 2018/394 Esas ve 2018/478 sayılı kararı gereğince, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA, 02.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.