KARAR

Konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/05/2012 tarihli ve 2008/1451 esas, 2012/683 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleşmesini takiben, anılan kararın hırsızlık suçu yönünden Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 17/04/2014 tarihli ve 2013/24921 esas, 2014/10685 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda 5237 sayılı Kanunu"nun 116/1, 50/1-a, 52 ve 62. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziosmanpaşa 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2015 tarihli ve 2015/1535 esas, 2015/412 sayılı kararının, Yüksek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24/12/2018 gün ve 2018/103942 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında: “5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/7. maddesinde yer alan “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki hüküm nazara alındığında, somut olayda sanık hakkında atılı konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçundan Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/05/2012 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu gözetilmeden, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 17/04/2014 tarihli ilâmını müteakip sehven yeni esasa kaydedilerek sanık hakkında aynı eylem nedeniyle yapılan yargılama sonucunda, mükerrer davanın 5271 sayılı Kanun’un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir. ” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kamu davası açıldığı, yargılama sonucu Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11/05/2012 tarih, 2008/1451 esas, 2012/683 sayılı kararıyla hırsızlık suçundan beraat kararı, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan TCK"nın 116/1, 62 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği, hırsızlık suçundan verilen beraat kararının ise O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesi"nin 17/04/2014 tarih, 2013/24921 esas, 2014/10685 karar sayılı ilâmı ile bozulduğu, bozma üzerine konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen kararın kesinleşmesine rağmen yeniden yapılan yargılama sonucunda Gaziosmanpaşa 14. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11/12/2015 tarih, 2015/1535 esas, 2015/412 sayılı kararıyla sanığın 5237 sayılı Kanunu"nun 116/1, 50/1-a, 52 ve 62. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın hukuken geçersiz nitelikte olup yok hükmünde olduğu, hukuken varlık kazanmayan bir hükme yönelik olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulması mümkün değildir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi koşullarını taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.