Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/12658 Esas 2014/10828 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın seyir halindeyken davalı kurumun sorumlu olduğu rögar çukuruna girmesi sonucu hasarlandığını belirtip, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere sigortalıya ödedikleri 3.170,96 TL’nin 25.05.2011 ödeme tarihinden işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istemiştir.
Davalı vekili görev itirazında bulunup, kusurlu olmadıklarını, olay yerinde kapaklı ya da kapaksız rögar olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile 2.250,00 TL tazminatın 25.05.2011 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Dava kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda davalı tacir olup, mahkemece, talep gibi, reeskont faiz oranına hükmetmek gerekirken, yasal faize karar verilmesi doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yöndeki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün 1. bendinin 2.satırındaki “işleyecek” ibaresinden sonra gelen “yasal” ibaresinin hükümden çıkarılması ile yerine “reeskont” ibaresinin yazılmasına ve yine aynı bendin 3. satırındaki “talebinin” ibaresinden sonra gelen “ve ödeme tarihinden itibaren tazminata reeskont faizi yürütülmesine yönelik talebinin” cümlesinin hükümden çıkarılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ve aşağıda dökümü yazılı 115,24 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 07.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.