Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/10613 Esas 2014/10820 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Darendere Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :08.06.2010
NUMARASI :2007/77-2010/66

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı H.. B.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın sebebiyet verdiği kaza sonucu müvekkiline ait araçta hasar oluştuğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 2.000,00 TL maddi tazminata karar verilmesini talep etmiş, 14.04.2008 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 15.460,00 TL. artırdıklarını belirtmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile 12.710,00 TL tazminata karar verilmiş; hüküm, davalı H.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tarfik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, olaya ilişkin ceza mahkemesi mahkumiyet kararının BK.nun 53. maddesi gereğince mahkemeyi bağlayacağından yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, davalı M.. B.. ve H.. K.. hakkında Malatya 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/339 Esas sayılı dosyasından açılan kamu davasının yargılaması sonunda, sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yönünden Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından CMK.nun 231/5.maddesi gereğince, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıkararı verilip verilemeyeceği hususu değerlendirmek üzere 25.10.2010 tarihinde bozma kararı verilmiştir. Anılan ceza mahkemesi kararına karşı itiraz yolu açık olup temyizi kabil bir karar olmadığından eldeki dava yönünden maddi olguyu tespit eden bir karar niteliğinde değerlendirilemeyeceği, kesin hüküm teşkil etmeyeceği ve BK.nun 53.maddesi gereğince hukuk hakimini bağlamayacağı açıktır.
O halde, mahkemece, dosyanın İstanbul Teknik Üniversitesi ya da Karayolları Fen Heyeti gibi kuruluşlardan oluşturulacak yeni bir uzman bilirkişi kuruluna tevdii edilerek, kusur raporu alınması ve dosyadaki tüm deliller birlikte değerlendirilip varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı H.. B.."e geri verilmesine 7.7.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.