Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6990 Esas 2020/4779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/1-2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın, dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Temyiz dışı sanıklar ...ve ... ile sanığın arkadaş oldukları, dolandırıcılık suçunu işleme konusunda anlaştıkları, internetten Belçika"da yaşayan müştekinin telefonunu buldukları, birçok kez arayarak lotodan büyük ikramiye kazandığını, bu ikramiyeyi almak için çeşitli masrafların yapılacağını bu nedenle para yatırması gerektiğini, bu durumu ailesine ve polise söylememesi konusunda ikazda bulundukları, müştekinin inanarak 07/06/2011- 27/07/2011 tarihleri arasında dokuz kez değişik miktarlarda olmak üzere toplam 3.779 Euro parayı sanıkların verdikleri banka hesabına sanıklar adına gönderdiği, sanık ... adına bir kez gönderdiği, paranın sanıklar tarafından çekildiği, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanıklar savunması, katılan beyanları, banka dekontları ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.