Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4347 Esas 2022/5225 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1-2, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; 27/08/2014 günü saat 23:00 sıralarında meskun mahal içi, 70 km/saat hız sınırının bulunduğu, bölünmüş, tek yönlü, düz ve eğimsiz yolda, saat 23:09'da yapılan ölçüme göre 0.87 promil alkollü olan sanığın sevk ve idaresindeki araç ile seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek, aynı istikamette yolun sağında bulunan 8 metre genişliğindeki banket üzerinde aracın yakıtının bitmesi nedeniyle araç dışından direksiyon tarafından itekleyerek benzinliğe götürmeye çalışan ...'a çarpması neticesinde ...'un öldüğü olayda,
Kaza tespit tutanağında: sanığın idaresindeki aracın hızını yol durumuna göre ayarlamaması sebebiyle kusurlu olduğu, ölenin ise bir kusurunun bulunmadığı, keşfe binaen tanzim edilen 26/10/2014 tarihli bilirkişi raporunda: sanığın, doğrultu değiştirme manevralarını yanlış yapması ile alkollü olarak araç kullanması sebebiyle asli kusurlu olduğu, ölenin ise park lambalarını ve dörtlülerini yakmaması sebebiyle tali kusurlu olduğu, Adli Tıp İstanbul Trafik İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 07/03/2016 tarihli raporda: sanığın, yola gereken dikkatini vermemesi, seyrini far ışığı altındaki görüş mesafesini kontrol altında tutacak şekilde sürdürmeye yeterli özeni göstermemesi sebebiyle asli kusurlu olduğu, ölenin ise aracın dörtlülerini yakmaması ile geriden gelen araçlara karşı korunma tedbiri almaması sebebiyle alt düzeyde tali kusurlu olduğu belirtildiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1.Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 1.00 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği, somut olayda sanığın kazadan yaklaşık 9 dakika sonra yapılan ölçüm sonucuna göre 0,87 promil alkollü olduğunun tespit edildiği dikkate alındığında, sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, eylemin bilinçli taksirle işlendiğinin kabulü ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 22/3 maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
TCK'nın 53/6. maddesinde, 3 aydan az ve 3 yıldan fazla olmamak üzere sürücü belgesinin geri alınabileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın sürücü belgesinin en üst sınırdan 3 yıl süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.