MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL - TENKİS


Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, mirasbırakanları ...’ın 25 parsel sayılı taşınmazı ile 26 parsel sayılı taşınmazdaki 1/2 payının tamamını mirasçılardan mal kaçırmak amacı ile muvazaalı olarak kızı olan davalıya ölünceye kadar bakma akdi ile devrettiğini ileri sürerek dava konusu taşınmazların tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında adlarına tesciline, olmadığı taktirde tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, bakım borcunu yerine getirdiğini, iddiaların doğru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince iddiaların ispatlandığı gerekçesi ile davanın kabulüne dair verilen kararın istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davalının istinaf isteminin HMK"nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’un raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, muris muvazaası hukuki nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2020 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 72.070.00.-TL olarak uygulanmaya başlanmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil davalarında davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan, dava değerinin davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Somut olayda, davalı ...’e temlik edilen 25 parsel sayılı taşınmaz ile 26 parsel sayılı taşınmazdaki 1/2 payın dava tarihindeki keşfen saptanan toplam değerinin 269.780,00 TL, bu değer üzerinden davacı ...’in 1/6 miras payına karşılık gelen değerin ise 44.963,33 TL olduğu, bu değerin 2020 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü davacı ... yönünden, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE,
Davalı vekilinin diğer davacı ... yönünden temyiz istemine gelince;
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davanın kabulüne karar verilmiş olmasında herhangi bir isabetsizlik yoktur. Davalı vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Ancak, bilindiği üzere, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297/2. maddesinde “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” düzenlemesi yer almaktadır. Kamu düzeninden olan doğru sicil oluşturma ilkesi gereğince de hakimin infazı kabil karar verme yükümlülüğü vardır.
Somut olayda, mirasbırakanın dava konusu 26 parsel sayılı taşınmazdaki ½ payını davalı kızı Alev’e temlik ettiği gözetilerek bu pay üzerinden veraset ilamında belirtilen davacıların miras payı oranında iptal ve tescil kararı verilmesi gerekirken, taşınmazın mirasbırakan tarafından devredilmeyen ve dava konusu olmayan diğer 1/2 payını da kapsar şekilde karar verilmiş olması doğru olmadığı gibi, hüküm yerinde veraset ilamına atıf yapılmamış olması da hatalıdır.
Ne var ki, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; ilk derece mahkemesine ait hükmün 1. fıkrası hükümden çıkarılarak yerine 1. fıkra olarak; “Davanın KABULÜ ile ... İli...İlçesi,... Mahallesi 4049 ada 25 parsel sayılı taşınmaz ile 4049 ada 26 parsel sayılı taşınmazdaki davalı ... adına kayıtlı mirasbırakan ..."ın devrettiği 1/2 payın Uzunköprü Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2015/383 Esas, 2015/346 Karar sayılı veraset ilamındaki davacıların payları oranında iptali ile aynı oranda davacılar adlarına tapuya kayıt ve tesciline , kalan payın davalı ... üzerinde bırakılmasına” cümlesinin yazılmasına hükmün bu şekliyle 6100 sayılı HMK’nin 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 15/09/2021 tarihinde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.