Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12741 Esas 2016/3652 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12741
Karar No: 2016/3652
Karar Tarihi: 15.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12741 Esas 2016/3652 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, kamu kurumu niteliğindeki bir okulun korkuluklarını kesip, pencere ve kapılarına zarar vermek suretiyle içeriye girdikleri ve bilgisayar, müzik seti ve faks cihazını çaldıkları için hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme, sanıkların suçlarına ilişkin yapılan yargılama sırasında bazı hatalar yapıldığını tespit etmiştir. Bu hatalar şunlardır:
1. Sanıkların eylemleri TCK'nın 142/1-a maddesine uyduğu halde, mahkeme aynı Yasanın 142/2-d maddesinden yazılı şekilde uygulama yapmıştır.
2. Sanık ...'in hırsızlık eylemine doğrudan katıldığı halde, mahkeme TCK'nın 39. maddesi yerine 37/1. maddesi uygulamıştır.
3. Suçu birlikte işleyen sanıklar için ceza bağımsızlığını koruyan suçlar olarak 765 ve 5237 sayılı yasaların her ikisinde de suç olarak tanımlanan suçlar nedeniyle lehe olan yasanın saptanması lüzumu vardır.
4. Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “ne şekilde tahsil edileceği belirtilmeden, sadece tahsiline” hükmedilmiştir.
5. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümleri iptal edilen TCK'nın 53. maddesine ilişkin kararının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozularak dosya yeniden incelenecektir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 142/1-a maddesi
- TCK'nın 142/2-d maddesi
- TCK'nın 37/1. maddesi
- TCK'nın 39. maddesi
- 765 sayılı TCK'nın 493/1-son maddesi
- 522 ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a, 143, 53, 116/2-4,

22. Ceza Dairesi 2015/12741 E. , 2016/3652 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların niteliği, cezaların türü, süresi ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ..."in 11/01/2016 tarihli dilekçesi ile temyizden vazgeçtiğinin anlaşılması karşısında; bu sanık açısından dosyanın, incelenmeksizin mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
B-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dosya kapsamı itibariyle diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıkların, kamu kurumu niteliğindeki çok programlı lisenin sağlam ve muhkem nitelikteki demir korkuluklarını kesip, pencere ve kapılarına zarar vermek suretiyle içeriye girdikleri, bilgisayar, müzik seti ve faks cihazını çaldıklarının anlaşılması karşısında; eylemlerinin TCK"nın 142/1-a maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/2-d maddesinden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Sanıkların birlikte önceden aldıkları karar doğrultusunda sanık ..."ın hırsızlık eylemine katıldığının anlaşılması karşısında; suça doğrudan doğruya asli olarak katıldığı gözetilmeden, TCK"nın 37/1. maddesi yerine hakkında 39. maddesinin uygulanması,
3-Sanıkların eylemi, 765 ve 5237 sayılı Yasaların her ikisinde de suç olarak tanımlanmıştır. Sanıklara isnat edilen eylem 765 sayılı TCK’nun 493/1-son, 522 ve 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a, 143, 53, 116/2-4, 119/1-c, 53, 152/1-a, 53. maddelerinde öngörülen ve ceza bağımsızlığını koruyan suçları oluşturmaktadır. Hal böyle olunca mala zarar verme suçu yönünden zaman aşımı kuralı da dikkate alınarak yeniden sanıklar hakkında lehe olan yasanın saptanması lüzumu,
4- Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “ne şekilde tahsil edileceği belirtilmeden, sadece tahsiline” hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
5-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının korunmasına, 15/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.