MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 28/09/2017 tarih ve 2017/11-2017/198 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı şirket vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin haftalık yayınlanan “HAFTA SONU” dergisinin yayıncısı olduğunu, davalılara ait "www.gecce.com" isimli internet sitesinde derginin sayfalarının izin alınmadan ve bedelsiz olarak yayınlandığını, bu yayın işleminin derginin her yeni sayfası piyasaya çıktığında sürdürüldüğünü, dergi sayfalarının internet sitesinde izinsiz kullanıldığını Beyoğlu 5. Noterliği aracılığı ile düzenlenen düzenleneme şeklinde tespit tutanakları tespit ettirdiklerini, davalının internet sitesinde yayınlanan müvekkili şirkete ait dergi sayfalarının görsel ve sanatsal bir içeriğe sahip olduğunu, FSEK 4. madde gereğince estetik değer taşıyan eser niteliğinde bulunduğunu, dergi sayfalarının internet sitesinde yayınlanması sebebiyle zarara uğranılması, kâr kaybına uğranılması ve telafisi imkansız zararlar meydana gelmesi sebebiyle İstanbul Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesine başvuruda bulunularak 2003/84 D.İş sayılı dosyasından dergi sayfalarının internette yayınlanmasının tedbiren durdurulmasına karar verildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla izinsiz yayınlanan ve tespitini yaptırdıkları derginin 4 ayrı sayısı için toplam 60.000 USD + KDV’nin her bir derginin yayın tarihinden itibaren işleyecek USD cinsinden 1 yıllık mevduata Devlet Bankalarınca uygulanacak en yüksek faiz uygulanmak suretiyle ödeme tarihindeki en yüksek kur üzerinden davalılardan tahsiline, hüküm özetinin en yüksek tirajlı 3 gazetede ve davalıların sorumlu ve sahibi olduğu internet sitesinde ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının iddiasının maddi tazminat talebine dayanak olmasının haftalık yayınlanan bir dergi olması sebebiyle teknik olarak mümkün olmadığını, internet yayınının dergi yayınlarından sonra yapılmış olması sebebiyle bu yayınların davacı bakımından zarara sebebiyet vermesinin mümkün olmadığını, derginin 7 gün yayınlandıktan ve yenisi çıktıktan sonra eskisinin toplatıldığını bu nedenle davacının fiili bir zarara uğramayacağını, davacının tazminat talebinin fahiş olduğunu, davacının iddiasının kötü niyetli ve haksız kazanç elde amacına hizmet ettiğini, internette derginin sadece birkaç sayfası detay ve yazı kısmı yayınlanmaksızın yer aldığını, davacının yabancı para birimi üzerinden talepte bulunamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı tarafından davaya cevap verilmemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 2003 yılında ortalama çalıştırdığı personel sayısının 333 olduğu, ihlalin internet aracılığıyla olması sebebi ile internetin daha çok kitlelere ulaşma potansiyeli dikkate alındığında üzerinde davacının hak sahibi olduğu derginin tüm sayfalarının 4 ayrı ihlal tarihinde tamamen davalı tarafından ticari amaçla yayınlandığı, davalının bu kadar çalışan istihdam etmeden ve herhangi bir vergi ve sigorta sorumluluğu yüklenmeden bu emek ve çabaya haksız olarak ortak olmaya çalıştığı, hakkaniyet ilkelerine göre maddi tazminat miktarının bilirkişinin belirlediği değerin altında olamayacağı gerekçesi ile bilirkişi tarafından belirlenen 41.026.22 TL tazminatın davalı Medyanet İnternet Hizmetleri ve Yay. Tic. Ltd. Şti."nden alınmasına, alacağın 1/4"üne 11/03/2003 tarihinden, 1/4"üne 19/03/2003 tarihinden, 1/4"üne 02/04/2003 tarihinden ve 1/4"üne 04/04/2003 tarihinden itibaren Devlet bankalarının uyguladığı en yüksek faiz uygulanması suretiyle faiz yürütülmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, diğer davalı hakkındaki davanın husumetten reddine dair hüküm kesinleşmiş olduğundan yeniden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, hüküm özetinin kararın kesinleşmesinden sonra bir gazetede bir kez masrafının davalı Medyanet İnternet Hizmetleri ve Yay. Tic. Ltd. Şti."nden alınarak yayınlanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, davacının ilgili aylara ilişkin yaptığı gider listesine dayalı olarak davalı tarafından internetten yayınlanan haftalık dergiye isabet eden gider davacının zararı olarak hüküm altına alınmıştır. Ancak, davacı bu miktar gider yaptığını iddia ederek liste vermiş ise de, listenin doğruluğu davacı defter kayıtlarına göre teyit edilmemiştir. Kaldı ki, rapora göre davacının dergi satışı azalmamış, yaptığı gidere mukabil her zamanki kadar satış yapmıştır. Bilirkişi raporunda, bu nedenle davacının davalının eylemi nedeniyle zarara uğramadığını belirtmiştir. Ancak, olay tarihi itibarıyla uygulanması gereken 6762 sayılı TTK’nın 58/1-d maddesi gereğince, haksız rekabet yüzünden zarar gören davacı lehine tazminat olarak hakim, haksız rekabet neticesinde davalının elde etmesi mümkün görülen menfaatin karşılığına dahi hükmedebilir. Mahkemece, mali müşavir bilirkişiden rapor alınmış olup, rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Bu durumda, sektör bilirkişilerinden oluşan kuruldan alınacak rapor ile 6762 sayılı TTK 58/1-d maddesine göre davalının haksız rekabet sonucunda elde etmesi mümkün görünen menfaat karşılığının belirlenmesi ve bu meblağa göre davacı lehine tazminata hükmedilmesi, bu meblağ dahi belirlenemediği taktirde 818 sayılı B.K"nın 42. maddesine göre tazminata hükmedilmesi gerekirken, sektörle ilgili olmayan mali müşavir bilirkişiden rapor alınarak bir bedel belirlenip, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bu nedenle kararın temyiz eden davalı şirket lehine bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı şirkete iadesine, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.