Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 12:30 sıralarında, katılan sanık sürücü ..."nin sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, bölünmüş asfalt kaplama Devlet yolunda seyir halindeyken olay mahalli kavşağa geldiğinde, istikametine göre sağ taraftan "Dur" işaret levhasını dikkate almadan kavşağa giriş yapan sanık sürücü ..."ın sevk ve idaresindeki kamyonetin sol yan kısımlarına, aracının ön kısımları ile çarpması sonucu katılan sürücü ..."nin hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, aynı araçta yolcu olarak bulunan katılan ..."ın ise vücudunda 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur tespitine, tayin edilen cezaya, lehine olan hükümlerin uygulanmadığına, ehliyetin geri alınması kararının kaldırılması talebine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (B-1) paragrafında yer alan “sanığın amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması, hükmün yargılama giderleri ile ilgili paragrafında yer alan "eşit olarak" ibaresinin "sebebiyet verdikleri oranda" şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.