13. Hukuk Dairesi 2017/9907 E. , 2018/2351 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, SGK’dan malulen emekli olduğunu, geçirdiği bir ameliyat sırasında davalıdan tıbbi malzeme aldığını, aldığı tıbbi malzemelerin bedelini SGK"dan talep ve tahsil edebilmesi için davalıya vekaletname verdiğini, davalının kendi kusuru ile SGK’ya fatura fotokopisi göndermemesi ve reçetede yazılan malzeme ile fatura edilen malzemelerin birbirinden farklı olması sebebiyle SGK’dan fatura bedelini tahsil edemediğini ve fatura bedellerini SGK"nın ödemediğini ileri sürerek bu bedelin tahsili için aleyhinde icra takibi başlatıldığını, takip nedeniyle banka hesaplarına haciz konulduğunu, takip bedelinin 2.998,00 TL"lik bölümünün banka hesabından tahsil edildiğini, bakiye borcu ise 7.762,00 TL olarak 26/03/2012 tarihinde ödediğini, davalının yapmış olduğu yanlışlıklar düzeltildikten sonra fatura bedelini SGK"dan 22/02/2011 tarihinde tahsil edebildiğini belirterek kendisinden fazla tahsil edilen ve icra nedeniyle ödemek zorunda kaldığı 4.100,00 TL"nin davalıdan alınarak kendisine ödenmesine, %40 kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, Davanın kısmen kabul kısmen reddi ile birlikte; ... 11. İcra Müdürlüğünün 2010/11957 sayılı takip dosyası sebebi ile davacının davalı alacaklıya 1.093,21 TL fazla ödeme yaptığının tespiti ile 1.093,21 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin alacak talebi ile tarafların kötü niyet tazminatı taleplerinin reddine, karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davalının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle; davalının temyiz dilekçesinin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının reddine ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL. kalan harcın davacıdan alınmasına, peşin alınan 27,70 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
