Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28056 Esas 2019/567 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/28056
Karar No: 2019/567
Karar Tarihi: 10.01.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28056 Esas 2019/567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı aşçı, davalı işyerinde 28.02.2007-30.10.2013 tarihleri arasında çalışmıştır ve emekli olmuştur. Ancak kıdem tazminatı, fazla mesai, asgari geçim indirimi ve ulusal bayram ve genel tatil alacakları ödenmemiştir. Mahkeme, davacının taleplerini kısmen kabul etmiştir. Taraflar karara itiraz etmiştir. Dosya incelendikten sonra davacının taleplerinin tümü kabul edilir, davalı T.C. ...’nın 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına, davacının yatırdığı başvuru harcı ve peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi
- HMK. nun geçici 3/12. maddesi
- HUMK. nun 438/7 maddesi

9. Hukuk Dairesi 2015/28056 E. , 2019/567 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde 28.02.2007-30.10.2013 tarihleri arasında aşçı olarak çalıştığını, T.C....’na bağlı Atatürk Kız Yetiştirme Yurdunda farklı firmalar bünyesinde aralıksız çalıştığını, davacının 30.09.2013 tarihinde emekliliğe hak kazandığını, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai, asgari geçim indirimi ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet ve zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı T.C. ...’nın 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davalı Bakanlığa harç yükletilmesi; hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nun geçici 3/12. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 6 ve 7 numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine,
“6-Davalı T.C. ..., 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına,
7-Davacının yatırdığı başvuru harcı ve peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.