MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 19.01.2011 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26.09.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı köy tüzel kişiliği, 103 ada 3 sayılı parselin kısmen köy boşluğu olduğunu, ne var ki kadastro işlemi sonucu davalı adına tescil edildiğini, tapusunun iptali ile 400 m2 kısmın köy adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmaza kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğiyle malik olduğunu, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava kısmen kabul edilmiş, 103 ada 3 sayılı parselin bilirkişi raporunun eki krokisinde (A) ile gösterilen, sarı renkli 338.84 m2 bölümünün tapu kaydının iptali ile davacı köy adına tesciline karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir.
Türk hukuk mevzuatında köy boşlukları ile ilgili bir düzenleme yoktur. Bu kavram uygulamada geliştirilmiştir. Kural olarak da, hiç kimse tarafından kullanılmayan yerler 3402 sayılı Kadastro Kanununun 18. maddesi hükmü gereğince Hazineye aittir. Fakat mülkiyeti Hazineye ait boşluklar eğer 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/A maddesindeki hizmet alanları arasında değilse, koşulların varlığı halinde kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle mülk edinilebilir. Anılan maddede "boşluklar" sözcüğüne yer verilmiş ise de bu hükümdeki boşluklar sözcüğü ile anlatılmak istenen genel olarak hizmet mallarıdır. Hizmet malı olmayan boşluklar ile ilgili olarak ancak Hazine dava açabilir. Hizmet malı olan boşluklarla ilgili olarak da köy tüzel kişiliğinin
dava açma hakkı vardır.
Somut uyuşmazlıkta, yapılan keşif sonucu dava konusu yerin herhangi bir hizmet malı olan boşluk niteliğinde olduğu beyan edilmemiştir. Dolayısıyla, köy tüzel kişiliğinin davayı açmakta aktif dava ehliyeti yoktur.
Köyün dava açma ehliyeti bulunmadığından, davanın reddi gerektiği halde yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 16.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.