Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile; TCK"nın 85/1,62/1, 53/1-3, 63. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kayseri 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 10/05/2012 tarih ve 2012/216 Esas 2012/929 Karar sayılı kararının 18/05/2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip, sanığın denetim süresi içinde 22/10/2014 tarihinde TCK"nın 227/2. maddesinde tanımlanan "Bir Kimseyi Fuhuşa Teşvik Etmek veya Yaptırmak veya Aracılık Etmek veya Yer Temin Etmek" suçunu işlediği ve Kayseri 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/11/2015 tarih ve 2014/691 Esas - 2015/613 Karar sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 22/01/2016 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün açıklanmasına dair kararı kapsayan dosya incelendi.
Olay günü saat 19:45 sıralarında, sürücü belgesiz araç kullanan sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, iki yönlü asfalt kaplama yolda gündüz vakti seyir halindeyken, olay yerine geldiğinde seyir yönüne göre yolun sol tarafından sağ tarafına geçmek isteyen yaya ..."a çarparak ölümüne neden olduğu, kazanın meydana gelmesinde sanığın tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede; 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmış olmasına karşın, denetim süresinde kasıtlı bir suç işleyen sanık hakkında, 5271 sayılı Kanunun 231/11. maddesi gereğince, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere, önceki hükümde herhangi bir değişiklik yapılmadan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerektiği gözetildiğinde, tebliğnamedeki paraya çevirme hükümlerinin kararda tartışılması gerektiğini öneren bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusursuz olduğuna, sübuta, lehine olan hükümlerin uygulanmadığına, beraat kararı verilmesi talebine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki hak yoksunluklarına ilişkin paragrafın çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.