Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı vekili davalı hakkında İİK.nun 89/4.maddesi gereğince tazminata karar verilmesini ve İİK.nun 338.maddesi gereğince ceza verilmesi talebinde bulunmuştur.
İİK.nun 89/4.maddesi son cümlesine göre tetkik merci tazminat hakkındaki davayı genel hükümlere göre halleder. Şikayetçi vekili 2.7.2009 günlü duruşmaya gelmemiş mahkemece İİK.nun 349/6.maddesi gereğince şikayetin düşmesine karar verilmiştir. Ceza davası yönünden şikayetin düşmesine karar verilmesi doğru ise de; İİK.nun 89/4.madesine göre istenen tazminat yönünden mahkemece şikayetçi vekilinin duruşmaya mazereti olmadan gelmediğinden bahisle HUMK.nun 409.maddesine göre dosyanın tazminat yönünden işlemden kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 02.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.