MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 28.06.2011 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 09.02.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, köy caminin lojman yeri olarak bağışladığı 131 ada 26 parsel sayılı taşınmazın bahçe duvarının davalı tarafından sökülerek, yeniden içeri doğru eskisinden dar duvar yapmak suretiyle kendisine ait yere kattığını belirterek elatmanın önlenmesi için dava açmıştır.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı temyiz etmiştir.
Davacı dava dışı ... isimli şahısla birlikte alıp köy camisi için bağışladıkları taşınmazın duvarının davalı tarafından yıkılıp parsel içine doğru çekilerek ve eskisinden daha dar şekilde örülmek suretiyle kazanılan yerin davalı taşınmazına katıldığı iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece yapılan keşif sonucunda düzenlenen fen bilirkişi raporunda; dava konusu 131 ada 26 parselin kadastro paftasında davalıya ait 131 ada 27 parselin köşesine kadar uzandığı ancak, fiilen zeminde iki parselin arasında herkesin yol olarak kullandığı yerin bulunduğu ve yeniden yapılan duvar ile davalının bir kazanımının olmadığı belirtilmesi üzerine davalının kendisine yarar sağlamak amacıyla müdahalesi olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Oysa dava; tapulu taşınmaza elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir. Dava konusu olan 131 ada 26 parselin tapu kaydının incelenmesinde; davacının tapu maliki olmadığı, malikin ... Köyü Tüzel Kişiliği olduğu
görülmektedir. Tapulu taşınmaza elatılmasının önlenmesi davasını ancak mülkiyet hakkı sahibi kişiler isteyebilir. Bu nedenle davacının dava konusu parselin maliki olmadığından bu davayı açmakta hukuki yararı bulunmamaktadır. Mahkemece bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davalının dava konusu taşınmaza kendisine yarar sağlamak amacıyla müdahalesinin olmadığından bahisle reddine karara verilmesi doğru görülmemiştir. Ancak hüküm sonuçta davanın reddine ilişkin bulunduğundan sonuç olarak doğru olan kararın gerekçesi düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının reddi ile davanın reddine ilişkin kararın gerekçesininde DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, 13.04.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.