MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı kuruma teslim edilen 01/06/2007- 31/05/2012 dönemine ait 50 adet faturadan örnekleme yöntemi ile seçilen faturaların hasta takip bilgilerinin uygun olmadığı gerekçesi ile toplam 452.450,44 TL"lik kesinti yapıldığını, yapılan haksız kesinti işlemlerine karşı SGK Başkanlığı nezdinde itirazda bulunulduğunu, yapılan itirazlardan netice alınamadığını belirterek, davalının haksız ve hukuka aykırı olarak yaptığı kesintilerinden şimdilik 50.000,00 TL sinin iadesine karar verilmesi talep etmiş, 29.09.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 414.597,53 TL artırarak 464,597,53 TL ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, Davanın kabulüne; 50.000 TL kesinti miktarı için dava tarihinden itibaren, 414.597,53 TL"nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm davalı, tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, eldeki dava ile davalı Kurum tarafından yapılan haksız kesintilerin iadesini istemiş, davalı davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilerek hüküm fıkrasının 2. bendinde “Harçlar Kanunu gereğince hesaplanan 31.736,66 TL nispi harçtan peşin alınan 853,90 TL, ıslah harcı olarak yatırılan 7.080 TL olmak üzere toplam 7.933,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 23.802,76 TL nispi karar harcının davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına,” hükmedilmiştir. Ancak, 04.12.2015 tarihinde davalı tarafın harçtan muaf olduğu değerlendirilerek tashih kararı ile “davalı Kurum harçtan muaf olduğundan karar harcı alınmasına yer olmadığına” karar verilmiştir. Söz konusu hususun tashih kararı ile düzeltilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz nedenlerinin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının ikinci bendinin hükümden çıkartılarak yerine “davalı Kurum harçtan muaf olduğundan karar harcı alınmasına yer olmadığına” cümlesinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.