14. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/926 Karar No: 2012/5488 Karar Tarihi: 13.04.2012
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/926 Esas 2012/5488 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, tapu iptali ve tescil istemiyle davalılara karşı dava açmıştır. Davalılardan bazıları dava kabul etmiştir, ancak mahkeme adi yazılı bir sözleşmeye dayanarak yapılan satış vaadi sözleşmesinin ifası istenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacının temyiz itirazları reddedilmiştir. Borçlar Kanunu'nun 213. maddesi gereği satış vaadi sözleşmelerinin resmi biçim koşuluna uyulması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararında geçen kanun maddesi Borçlar Kanunu'nun 213. maddesidir.
(Kapatılan)14. Hukuk Dairesi 2012/926 E. , 2012/5488 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Davacı tarafından, davalılar aleyhine 13.10.2010 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 10.03.2011 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, tayin olunan 10.04.2012 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı ... ile karşı taraftan davalılardan Hazine vekili Av. ... geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, taşınmaz satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir. Davalılardan ... ve ... davayı kabul etmiş, diğerleri davaya yanıt vermemiştir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hükmü, davacı temyiz etmiştir. Davada dayanılan 29.06.2007 tarihli sözleşme, adi yazılı şekilde düzenlenmiştir. Borçlar Kanununun 213. maddesi hükmü gereğince bu tür sözleşmelerin resmi biçim koşuluna uyularak yapılması gerekir. Dolayısıyla, adi yazılı şekilde yapılan sözleşmeye dayanılarak satış vaadi sözleşmesinin ifası istenemez. Her ne kadar bir kısım davalılar davayı kabul etmiş ise de elbirliği mülkiyeti söz konusu olduğundan, bu kabule de değer tanınamaz. Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davacının bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, 900,00 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak vekil ile temsil olunan davalı Hazine’ye verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 13.04.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.