Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/748 Esas 2020/1185 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/748
Karar No: 2020/1185
Karar Tarihi: 20.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/748 Esas 2020/1185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket ile müvekkili arasındaki hizmet alım sözleşmesi kapsamında davalı tarafından çalıştırılan işçinin müvekkili aleyhine açtığı davada işçi lehine karar verilmiş ve müvekkil tarafından yapılan ödeme sözleşme hükümlerine göre davalının sorumluluğunda olduğu gerekçesiyle davalıdan tahsil edilmek istenmiştir. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Kararda, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/2. maddesi hatırlatılarak, hükmedilen vekalet ücretinin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği belirtilmiş ve davalı yararına reddedilen miktarın 330,17 TL olduğu anımsatılmıştır. Ancak mahkemece hükmedilen vekalet ücretinin 1.800,00 TL olması nedeniyle, kararın yeniden incelenmesi gerektiği açıklanmıştır. Kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/2. maddesi ile HUMK'nın 438/7. maddesidir.

23. Hukuk Dairesi 2019/748 E. , 2020/1185 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davalının sorumluluğunu belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2. maddesi uyarınca, hükmedilen vekalet ücretinin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği, davalı yararına reddedilen miktarın ise 330,17 TL olduğu anlaşılmakla, bu durumda mahkemece davalı yararına 330,17 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ancak bu husus yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden HUMK"nın 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) no.lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile mahkeme kararında hüküm kısmının 4 no.lu bendinde yer alan “1.800,00 TL” ibaresinin hükümden çıkarılmasına, yerine “330,17 TL” ibaresinin yazılmasına, hükmün değiştirilen bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden davalıdan alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.