MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 17/12/2015 gün ve 2014/230 - 2015/298 sayılı kararı bozan Daire"nin 20/04/2017 gün ve 2016/3618 - 2017/2305 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait "TV8" isimli televizyon kanalında 08/06/2012 tarihli belirli süreli iş sözleşmesi ile çalışmaya başladığını, davalı işverenin 27/11/2013 tarihinde sözleşme süresi bitmeden tek taraflı olarak sözleşmeyi feshettiğini, müvekkilinin televizyon kanalının spor direktörlüğü görevini yaptığını ve "Telegol" adlı programı sunduğunu, taraflar arasında varlığından söz edilen üç ayrı sözleşmenin de tek bir çalışma ilişkisine ve Basın Kanunu"na dayandığını, müvekkili tarafından yapılan spor direktörlüğü ve Telegol Programı haberlerinin hazırlanması, yayına getirilmesi, sunulması ve yorumlanmasının işverenin denetim ve gözetimi altında, onun talimatlarına bağlı olarak yerine getirildiğini, sözleşmenin bitim tarihinden önce feshedilmesi nedeniyle müvekkilinin TBK md. 438 uyarınca bakiye sözleşme süresine ilişkin ücret tutarında tazminata hak kazandığını, ancak işverenle yapılan görüşmelerden sonuç alınamadığını, kamuoyuna yayılan kanalın el değiştirmesi ve yeni sahibi tarafından müvekkilinin kovulduğu yönündeki haberlerle müvekkilinin kişilik haklarının zedelendiğini ileri sürerek, bakiye sözleşme süresine ilişkin ücret alacağı olarak 230.000 TL, cezai şart bedeli olarak 230,000 TL olmak üzere toplam 460,000 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, TBK madde 435/2"ye göre davalının feshinin haksız olduğu, TBK m.138 hükmünün şartları gerçekleşmediğinden işbu uyuşmazlıkta uygulama imkanının olmadığı, davacının hem cezai şartı hem de tazminatı talep edebileceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Taraf vekilleri bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.