20. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4515 Karar No: 2019/3008
Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/4515 Esas 2019/3008 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İzmir 33. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararın Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından bozulduğu ve İzmir 33. Asliye Ceza Mahkemesi'nin direnme kararı verdiği belirtilmiştir. Ancak, direnme kararının bozma kararına aykırı olduğu ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun incelemesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda TCK'nın 191/1, 62/1, 52/2 maddelerinin konu edildiği belirtilmiştir. Detaylı açıklama yapılmamıştır.
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 29.12.2008 tarih 2008/22133 esas sayılı iddianamesi ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan TCK’nın 191/1, 53 maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında yapılan yargılama sonunda; İzmir 12. Sulh Ceza Mahkemesi"nden verilen 04.05.2010 tarih, 2009/680 esas ve 2010/669 Karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1 maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği,denetimli serbestlik süresi içinde sanığın yükümlülüklerine uygun davranmadığından İzmir 12. Sulh Ceza Mahkemesi"nden verilen 20/03/2012 tarih 2011/1022 esas ve 2012/538 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1, 62/1, 52/2, maddeleri gereğince neticeten 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, süresinde temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 08.06.2016 tarih 2015/14894 esas ve 2016/5867 karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine İzmir 33. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22.11.2016 tarih 2016/611 esas ve 2016/635 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1, 62/1, 52/2, maddeleri gereğince neticeten 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın süresinde temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın bozma talep eden 14.03.2017 tarihli tebliğnamesi üzerine, Dairemizin 27.11.2017 tarih ve 2017/4911 esas ve 2017/6495 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, İzmir 33. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 21.02.2018 tarihli 2018/11 esas ve 2018/207 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği anlaşılmıştır. Direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunması, direnme sonrası mahkemenin gerekçesinin bozma kararına aykırı olduğu anlaşılmakla; ... sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 307. maddesinin, ... sayılı Kanun"un 36. maddesi ile eklenen 3. fıkrası gereğince yapılan incelemede; Direnme kararı yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme kararı konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesine, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.