Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/3490 Esas 2020/3394 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3490
Karar No: 2020/3394
Karar Tarihi: 08.09.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/3490 Esas 2020/3394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek, Tebligat Kanunu'nun ilgili maddeleri gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmış ve gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildikten sonra temyiz işlemleri yapılması için dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderileceği kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması,
- Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi gereğince tebligatın yapılamaması halinde kayıtlarda görünen mernis adresine şerh düşülerek yapılması,
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi gereğince muhatabın adreste geçici olarak ayrıldığının tespiti veya tebellüğden imtina etmesi halinde tebliğin yine mernis adresine yapılması,
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince muhatabın adreste hiç oturmadığının veya sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi halinde tebliğin yapılması gerektiği.

14. Ceza Dairesi 2018/3490 E. , 2020/3394 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21. maddesi gereğince tebligat yapılmasının zorunlu olduğu nazara alınarak yapılan dosya incelemesinde, yokluğunda verilen gerekçeli hükümlerle ilgili katılan ..."nin yargılamada bildirdiği son adresine çıkarılacak tebligatın bila tebliğ iade edilmesinin ardından kayıtlarda görünen mernis adresine bu hususta şerh düşülerek gönderilip, mahallinde yapılacak araştırmada muhatabın adresten geçici olarak ayrıldığının tespiti veya tebellüğden imtina etmesi halinde Tebligat Kanununun 21/1, muhatabın adreste hiç oturmadığının veya adresten sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi halinde ise anılan Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği gerekirken katılanın beyan adresine hiç tebligat çıkarılmaksızın doğrudan mernis adresine çıkarılan tebligatın adreste tanınmadığından bahisle iade olunmasından sonra aynı adrese Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi karşısında, anılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşıldığından, katılan ..."ye gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükümlerin temyizi halinde bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.