Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın kabul etmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 28.04.2017 tarihli ve 2016/812 Esas, 2017/327 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 08.03.2019 tarih ve 2019/1372 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.03.2019 tarih ve 2019/26693 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 31.10.2016 tarihli talimat duruşması sırasında sanık ...’a hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını isteyip istemediği hususu sorulmadığı gibi dosya içeriğinden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını istemediğine ilişkin beyanına rastlanmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6. maddesindeki “Sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını isteyip istemediği sorulmadan yazılı gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 28.04.2017 tarihli ve 2016/812 Esas, 2017/327 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.