Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/3596 Esas 2015/15168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, ücret, fazla mesai ile hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesini, ücret alacaklarının ödenmemesi sebebiyle haklı sebeple feshettiğini, fazla çalışma alacaklarının da ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ödenmediğini iddia ettiği ücretlerinin kendisine ödendiğini, iş sözleşmesinin devamsızlık sebebi ile haklı sebebe dayanılarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacının, işyerinde ameliyathane hemşiresi olarak çalıştığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Davacının ayda beş kez nöbet tuttuğu ve nöbet günlerinde işyerinde 24 saat kaldığı görülmektedir. Sonraki gün ise dinlenme zamanı olmaktadır.
Bu şekilde denkleştirme yapılan çalışmalarda, işyerinde geçirilen 24 saatin en fazla 14 saatinin fiili çalışma olabileceği, geri kalan zamanın istirahat, yemek ve tuvalet gibi zorunlu ihtiyaçlara ayrılması gerektiği Hukuk Genel Kurulu kararları ile kabul edilmiştir.
Günlük 11 saatin üstündeki fiili çalışmaların fazla mesai sayılması gerektiği kuralına göre, 24 saat işyerinde kalınan günlerde fiilen 14 saat çalışıldığı kabulü karşısında, 11 saati aşan 3 saat fiili çalışmanın olduğu belirlenmekle, bu 3 saatlik kısımların fazla mesai oluşturduğu, bu 3 saatlerin toplamının fazla mesai hesabında dikkate alınması gereği gözetilerek, fazla mesai alacağına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.