Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/782 Esas 2019/6908 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/782
Karar No: 2019/6908

Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/782 Esas 2019/6908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yaralama ve hakaret suçlarından mahkum edildi. Yargıtay, hakaret suçuyla ilgili hükmün temyiz edilemez olduğunu ve yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararının sanığın temyiz talebiyle sınırlandırılabileceğini belirtti. Ancak sanık hakkındaki yaralama suçundan verilen cezanın suç vasfına yönelik olması nedeniyle temyiz isteği kabul edildi. Katılanın yaralanması basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ölçüde olduğu için sanığın mahkumiyetine karar verildi. Kanun maddeleri: TCK 86/1, TCK 86/2.

18. Ceza Dairesi 2019/782 E. , 2019/6908 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesi gerektiği, sanık ... hakkındaki yaralama suçundan verilen karara karşı sanık ... müdafii tarafından yapılan itirazın da reddine karar verildiği anlaşılmakla temyizin kapsamı sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükümleriyle sınırlandırılarak ve yaralama suçundan sanık ... hakkında kurulan hüküm, karar tarihi ve miktarı itibarıyla kesin nitelikte olmasına karşın temyiz isteğinin suç vasfına yönelik olması nedeniyle, Yerel Mahkemenin sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hüküm açısından temyiz talebinin reddine dair ek kararı kaldırılarak dosya görüşüldü:
1) Sanık ... hakkında hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin 28/12/2015 tarihli ek karara yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak Yerel Mahkemenin redde ilişkin ek kararının ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılan ..."in yaralanması ile ilgili alınan kesin nitelikteki adli muayene raporuna göre, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ölçüde olduğunun anlaşılması karşısında, TCK’nın 86/1. fıkrası yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek, TCK"nın 86/2. fıkrası uyarınca sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.