20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1298 Karar No: 2018/569
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/1298 Esas 2018/569 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalının siteye ait güvenlik kamerası direğine müdahale ettiği gerekçesiyle dava açmış ve ortak yerlere yaptığı müdahalelerin de önlenmesini talep etmiştir. Mahkeme, Yargıtay 18. Hukuk Dairesi'nin emsal kararını göz önünde bulundurarak davanın reddine karar vermiştir. Ancak, kararın hatalı olduğu, kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızasının olup olmadığı, davalının özel hayatının gizliliğinin ihlal edilip edilmediği, davalının tapu kaydına göre hak sahibi olup olmadığı araştırılmalı ve sonuca göre karar verilmelidir. Kanun maddeleri açısından, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 19. ve 18. maddeleri kat maliklerinin anataşınmazın bakımını ve mimari durumunu korumaları ve değişiklik yapmadan önce beşte dördünün yazılı rızasını alarak imar mevzuatına aykırı olmayacak şekilde değişiklik yapabilecekleri belirtmektedir.
20. Hukuk Dairesi 2017/1298 E. , 2018/569 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının siteye ait güvenlik kamerası direğine vaki müdahalesinin tümünün önlenmesine karar verilmesi istenilmiş, davacı vekili 26.02.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile davasını ıslah ederek davalının ortak yerlere yaptığı müdahalenin önlenmesine karar verilmesi de talep edilmiş mahkemece; Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin emsal teşkil edecek 2003/938 E- 2003/2286 K. 25.3.2003 tarihli kararın irdelenmesinden ortak alana bir tesis konulabilmesi için gereken şartların, kendi arsa payını geçmemesi, herkese yetecek kadar yer olması, tekniğine uygun olması, diğer maliklere zarar vermemesi, kendi bireysel kullanımı için olması, zorunlu ihtiyaç olması olup bu durumda davalı tarafından kurulan kamera direklerinin yukarıdaki şartları taşıdığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, müdahalenin men"i istemine ilişkindir. Her ne kadar mahkemece Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 2003/938 E- 2003/2286 K. 25.3.2003 tarihli kararı emsal gösterilerek yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmişse de anılan gerekçelerde söz edilen hususlar çatıya konulan anten ve güneş enerjisine ilişkin olup bahse konu karar mahkemece hatalı nitelendirilmiştir. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin birinci fıkrasına göre, kat malikleri anataşınmazın bakımını ve mimari durumu ile güzelliğini, sağlamlığını titizlikle korumaya mecburdurlar. Aynı maddenin ikinci fıkrasında ise kat maliklerinden biri, bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde inşaat, onarım, tesis ve değişiklik yaptıramayacağı, devamında da kat maliklerinin kendi bağımsız bölümlerinde anayapıya zarar verecek nitelikte onarım, tesis ve değişiklik yapamayacağı öngörülmüştür. Kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızasının bulunması halinde yapılacak tesis ve değişikliğin imar mevzuatına aykırı olmaması veya rızası bulunmayan kat malikinin bağımsız bölümünü engelleyecek ve Kat Mülkiyeti Kanununun 18. maddesi gereğince kat malikini rahatsız edici nitelikte bulunmaması gerekir. Mahkemece kameranın takılmasına ve kamera direklerinin dikilmesine ilişkin bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızasının olup olmadığı, davalının özel hayatının gizliliğini ihlal edip etmediği araştırılarak ayrıca davalının tapu kaydına göre malik olmadığı anlaşılmakla davalının ne yönden hak sahibi olduğu açıklığa kavuşturularak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 05/02/2018 günü oy birliği ile karar verildi.