Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/2939 Esas 2019/1710 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2939
Karar No: 2019/1710
Karar Tarihi: 11.02.2019

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/2939 Esas 2019/1710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan sanıkların mahkum edildiği belirtilmektedir. Mağdurun davanın içeriğine katılmadığı için, temyiz hakkı bulunmadığı ve temyiz isteminin reddedildiği ifade edilmektedir. Ancak, sanıkların temyiz itirazları konusunda yapılan incelemede, kararın gerekçeli olarak açıklanmadığı ve kanıtların, mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelerin ve suçun unsurlarının yeterince açıklandığı belirtilerek, yapılan hükümlerin bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu kapsamda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca, kararın açık ve gerekçeli olması gerektiği, Yargıtay'ın denetleyebilmesi için kanıtların, sonuçların ve diğer belgelerin belirtilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, kanun maddelerinin gerekliliklerinin yerine getirilmediği gerekçesiyle yapılan hükümlerin bozulduğu belirtilmektedir. Detaylı ve açıklayıcı olması için, bu kararda Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 230. maddelerinin gösterilen hususları içerdiği belirtilmektedir.

8. Ceza Dairesi 2018/2939 E. , 2019/1710 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Mağdur ...’in sanıklar hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Müştekinin 21.09.2011 tarihli duruşmada davaya katılmak istemediğini beyan ettiği ve katılan sıfatını almaması nedeniyle hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmayan mağdurun temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanıklar ..., .. ..., ... ve Sanık ... müdafinin sanıklar hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Hükmün, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanıklara yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğu, sanıkların eylemlerinin hangi mağdura karşı olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması ve CMK.nun 230. maddesinde yazılı hususları kapsaması gerekirken, bu kurallara uyulmaksızın gerekçesiz olarak yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanıklar ...,.., ..., ... ve Sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.