Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/3276 Esas 2014/7860 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/11/2011
NUMARASI : 2009/267-2011/960

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının askerlik öncesi ve sonrası dönemde davalı işyerinde çalıştığını, iş akdinin haksız olarak fesih edildiğini, ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, YKM firmasının mağazalarının kendilerine verdiği reyonda malların satışını yapan davacının iş aktinin, müşterilere yaptığı olumsuz konuşmalar, vücut dili, sorunlu tavrı, saygısız üslubu sonucu haklı nedenle fesih edildiğini, taleplerinin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının davalı işerinde çalışırken iş aktinin haksız olarak feshedildiğinin dinlenen tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı ile anlaşıldığı gerekçesi ile fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti haricindeki taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece hükmün nasıl oluşturulacağı ve nasıl tefhim edileceği 6100 sayılı HMK. nun 297 ve 321. maddelerinde açıklanmıştır.
Hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, yürürlükte olan 6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen YİBK.na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine göre “ Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Mahkemece duruşmada hüküm sonucu aynen “ 1- Dosya arasında mevcut 21.12.2010 tarihli bilirkişi raporu nazara alınarak raporda belitilen miktar üzerinden, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı yıllık izin ücreti alacağının kabulüne, fazla mesai ve genel tatil ücreti talebinin reddine “ şeklinde tefhim edilmiş,
Kısa kararda 21/12/2010 tarihli bilirkişi raporunun esas alındığı belirtilmiş ise de gerekçeli kararın, gerekçe kısmında da 17/06/2010 tarihli bilirkişi raporunun esas alındığının belirtildiği ve 17/06/2010 tarihli raporda belirlenen miktarlara hükmedildiği, söz konusu iki raporda yapılan hesaplamaların farklı olduğu görülmüştür.
Bu nedenlerle hem HMK. nun 297. maddesindeki unsurları içermeyen tefhim ve hem de 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına, 6100 sayılı yasanın HMK.nun 298/2. maddesine aykırı olduğu anlaşılan hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.