Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9560 Esas 2019/6880 Karar Sayılı İlamı

Kasten yaralamaya teşebbüs suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 35, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 740,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.04.2011 tarihli ve 2010/346 Esas, 2011/435 sayılı kararını müteakip, sanığın 20.12.2016 tarihinde işlediği hakkı olmayan yere tecavüz suçundan Turgutlu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2018 tarihli ve 2017/328 Esas ve 2018/185 sayılı kararıyla cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine, 5271 sayılı Kanun"un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 35, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 740,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.12.2018 tarihli ve 2018/479 Esas, 2018/618 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 06.03.2019 tarih ve 2019/453 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 13.03.2019 tarih ve 2019/26421 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.04.2011 tarihli ve 2010/346 Esas, 2011/435 sayılı kararının 19.10.2011 tarihinde kesinleştiği, adı geçen sanık hakkında Turgutlu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/328 Esas sayılı dosyasında yargılamaya konu suç tarihinin ise 20.12.2016 olduğu nazara alınmadan denetim süresi içerisinde işlenmeyen suç nedeniyle sanığın mahkumiyetine dair yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.12.2018 tarihli ve 2018/479 Esas, 2018/618 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, ancak denetim süresi içinde Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.02.2016 tarih, 2015/398 Esas ve 2016/121 sayılı kararınında bulunduğunun dikkate alınması ve müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.