22. Ceza Dairesi 2015/12699 E. , 2016/3650 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında verilen hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2006 günlü, 2006/60-569 sayılı hükümlülük kararının, sanık ... müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 23/02/2012 günlü ilamı ile “sanık ..."in kollukta ve Sulh Ceza Mahkemesindeki anlatımlarında: geceleyin Serintepe Mahallesinde saat 05.00 sıralarında gezerken yol üzerinde park halinde duran yakınana ait 34 plakalı Doğan marka füme renkli aracı gördükleri, arkadaşı Ahmet"in aracı çalalım dediği ve araca Ahmet"in tornavida ile müdahale ettiği kendisinin de aracın başında beklediği şeklindeki savunması ve anılan tarihte güneşin 06.02"de doğduğunun anlaşılması karşısında, eylemin gece sayılan saatte işlendiğine dair kanıtların nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan ve şüpheden de sanık yararlanır ilkesi gözetilmeden TCK"nın 143. maddesinin uygulanması ve sanık savunmanının tüm lehe maddelerin uygulanması istemi karşısında, TCK"nın 62. maddesinde yer alan takdiri indirimi de kapsadığı gözetilmeden, bu konuda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi nedenleriyle bozulmasına karar verildiği, bozmanın diğer sanıklar açısından da lehe olduğu değerlendirilerek resen mahkemece 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca hükmü temyiz etmeyen sanıklar ..., ... ve ..."a da yansıtılmasına karar verilmesinden sonra, Mahkemece yeniden yargılama yapılıp bozmaya uyularak, 25/05/2012 günlü kararın verildiği anlaşılmışsa da; ilk hüküm olan Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2006 günlü, 2006/60-569 sayılı kararını temyiz etmeyen ve bozmadan yararlandırılan sanıklar ..., ... ve ..."ın yeniden kurulan 25/05/2012 tarihli ikinci hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, sanıkların temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi ayrı ayrı REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
