Kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9248 Esas 2021/951 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9248
Karar No: 2021/951
Karar Tarihi: 25.01.2021

Kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9248 Esas 2021/951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçlarına ilişkin olarak karar verilmiştir. Mahkeme, sanığa kasten yaralama suçundan adli para cezası verilmesine karar vermiştir ancak bu kararın temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Suça ilişkin diğer temyiz itirazları reddedilirken, sanığın 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan mahkumiyetine karar verilmesi ve ek savunma hakkı tanınmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında verilen hüküm ise yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Müşteki sanığa yönelik kasten yaralama suçundan verilen hüküm ise sanığın meşru müdafaa sınırları içerisinde kaldığı kabul edilmesine rağmen hukuka aykırı şekilde ceza verilmesine karar verilmiştir. Ancak bu hata CMK'nın 223/2-d madde ve fıkrası uyarınca düzeltilebileceğinden, hükmün sanığın beraatine dair şekilde düzeltilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu için 13/3. ve 13/1. maddeler
- Genel güvenliği kasten

8. Ceza Dairesi 2019/9248 E. , 2021/951 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan sanık ... hakkında müşteki sanık ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Kasten yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, katılan sanık ... vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Katılan sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 6136 sayılı Kanun"un 13/3. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açıldığı halde, ek savunma hakkı tanınmadan aynı Kanunun 13/1. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmek suretiyle CMK.nun 226/1. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, katılan sanık ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
3) Katılan sanık ... hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre katılan sanık ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
4) Müşteki sanık ... hakkında katılan sanık ..."na yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Hüküm katılan sanık ... tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığın; eylemini devam eden haksız saldırıyı bertaraf etmek amacıyla gerçekleştirdiği ve eylemin TCK.nın 25. maddesine göre meşru müdafaa sınırları içerisinde kaldığı kabul edildiği halde sanık hakkında CMK.nın 223/2-d madde ve fıkrası uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, ceza verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden “CMK.nın 223/3-4. maddesi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi çıkartılarak yerine ""sanığın CMK.nın 223/2-d maddesi gereğince beraatine"" yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.