Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6140 Esas 2019/269 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6140
Karar No: 2019/269
Karar Tarihi: 10.01.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6140 Esas 2019/269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz itirazları kabul edilmiş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Bunun sebepleri ise şu şekildedir:
1. Sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edilmesine rağmen temel cezanın fazla tayin edilmiş olması.
2. TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Yasası'nın 359/a-2. maddesi
- 5904 sayılı Yasanın 23. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/6140 E. , 2019/269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:
1-08.02.2008 gün ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Yasasının 359/a-2. maddesindeki 1 yıldan 3 yıla kadar olan hapis cezasının alt sınırının, 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5904 sayılı Yasanın 23. maddesiyle “18 ay” olarak değiştirildiği gözetilmeyerek, sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtilmesine rağmen temel cezanın “3 yıl“ olarak tayini suretiyle fazla ceza verilmesi,
2-5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.