Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... 5. Tüketici Mahkemesince verilen 26.04.2016 gün ve 2015/4-2016/397 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Bilindiği üzere, 6502 sayılı Tüketici Kanunu"nun 73. maddesinin 2 numaralı fıkrası “Tüketici mahkemeleri nezdinde Bakanlık, tüketiciler ve tüketici örgütleri tarafından açılan davalar 02.07.1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanunu"nda düzenlenen harçlardan muaftır.” şeklinde düzenlenmiş olup, bu doğrultuda aynı Kanun"un 3. maddesinin 1 numaralı fıkrasının (ı) bendi uyarınca “sağlayıcı” sıfatını haiz olan davalı yüklenicinin yerel mahkeme kararını temyiz etmesi halinde harçtan muaf olamayacağı açık olup, bahse konu eksikliğin tamamlanmadığı anlaşılmıştır.
01.01.2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 69 Seri Numaralı Harçlar Kanunu Genel Tebliği uyarınca nisbi temyiz karar harcının oranı %068,31 olarak belirlenmiştir. 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 16, 30 ve 32. maddeleri uyarınca davalının temyiz itirazlarının incelemesinin yapılabilmesi için kabul edilen 24.356,00 TL"nin %068,31"inin 1/4"ü olan 415,94 TL nispi temyiz karar harcı ile 143,50 TL temyiz başvuru harcının yatırılması zorunludur. Davalı tarafından ise hiç harç yatırılmamıştır. Harçlar Kanunu"nun 32. maddesi uyarınca eksik harçlar ikmâl edilmeden temyiz incelemesi yapılamayacağından, davalının temyiz itirazlarının incelemesinin yapılabilmesi için 143,50 TL temyiz başvuru harcı ile 415,94 TL nispi temyiz karar harcının 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 434/III. maddesinde gösterilen prosedürün uygulanması suretiyle ikmâlinin sağlanması, ondan sonra dosyanın Dairemize gönderilmesi için mahalline geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 17.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.