Danıştay 13. Daire 2015/4969 Esas 2021/1679 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/4969
Karar No:2021/1679

TEMYİZ EDENLER : 1. (DAVALI) … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

2. (DAVACI) … İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İstanbul İli, … Belediyesi'nin iştiraki olan davacı şirket tarafından yapılan 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu'nun 3/g maddesi uyarınca istisna talebinin reddine ilişkin Kamu İhale Kurulu'nun (Kurul) 12/11/2014 tarih ve 2014/DK.D-194 sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; davacı şirket tarafından 08/10/2014 tarihinde yapılan başvuru ile şirketin ana faaliyet konusuna ilişkin olarak yapılacak yaklaşık 50 adet hizmet, 20 adet mal alımı için 4734 sayılı Kanun'un 3. maddesinin (g) bendi kapsamında istisna tanınmasının talep edildiği, davalı idarece yapılan inceleme neticesinde, bu taleplerden bir kısmının davacı şirketin ticari ve sınai faaliyetleri çerçevesinde olmadığı, bir kısmının ise alım konusu mal ve hizmetin davacı şirketin kendi ana faaliyet konusu olduğundan bahisle dava konusu Kurul kararı ile davacı şirketin istisna talebinin reddedildiği, davalı idarenin sunduğu savunma dilekçesi ve eki belgelerden, davacı şirketin 18/02/2015 tarihli ikinci bir istisna talebi başvurusu üzerine Kurul'un 25/02/2015 tarih ve 2015/015 sayılı kararı ile davacı şirketin kentsel dönüşüm, kentsel tasarım, kentsel yenileme, kentsel düzenleme ve inşaat faaliyetleri alanında danışmanlık hizmet alımları yönünden istisna talebinin kabul edilerek anılan Kurul kararı ile belirtilen faaliyet konularındaki hizmet alımlarının 4734 sayılı Kanun'un 3. maddesinin (g) bendi uyarınca istisna kapsamında olduğuna karar verildiği anlaşıldığından, 25/02/2015 tarih ve 2015/015 sayılı karar ile istisna kapsamına alınan hizmet alımları (kentsel dönüşüm, kentsel yenileme, kentsel düzenleme ve inşaat faaliyetleri alanında danışmanlık hizmeti alımları) yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle bu kısım yönünden karar verilmesine olanak bulunmadığı,
Dava konusu Kurul kararının davacının diğer mal ve hizmet alımları yönünden istisna talebinin reddine ilişkin kısmı açısından yapılan değerlendirmede ise; davacı şirketin ticari ve sınai faaliyetleri çerçevesinde, doğrudan mal ve hizmet üretimine veya ana faaliyetlerine yönelik ihtiyaçlarının temini için" yapılacak mal ve hizmet alımlarının istisna kapsamında yapılmasına imkân bulunmadığı, davacının talebinin "mal ve hizmet üretimine veya ana faaliyetlerine yönelik ihtiyaçlarının temini için" olmayıp, bizatihi şirketin ana faaliyetlerine yönelik olduğu, anılan faaliyetleri gerçekleştirmek amacıyla kurulmuş olan bir şirketin bu faaliyetlerini, dışarıdan mal veya hizmet alımı yoluyla temin etmesinin hayatın olağan akışı ile bağdaşmayacağı anlaşıldığından, davacının mal ve hizmet alımları yönünden istisna kapsamına alınma isteminin reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle istisna kapsamına alınan hizmet alımları yönünden davanın konusuz kalan kısmı hakkında karar verilmesine yer olmadığına, dava konusu Kurul kararının davacının diğer mal ve hizmet alımları yönünden istisna talebinin reddine ilişkin kısmı açısından ise davanın reddine ve her iki kısım açısından ayrı ayrı olmak üzere A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, istisna taleplerinin tamamının iştigal konularına giren ticari ve sınai faaliyetlerini eksiksiz ve tam olarak gerçekleştirme adına olduğu, şirketin alt dalları hariç yaklaşık 50 kalem iştigal alanı bulunduğu, bu iştigal konularının her birinin ayrı ayrı teknik ve özel bilgi gerektirdiği, bu iş kalemlerinin hepsini yerine getirebilecek personelin istihdam edilemeyeceği, dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğu, davalı idare tarafından, temyize konu Mahkeme kararının hüküm fıkrasında sehven her iki vekâlet ücretinin de ''davacıdan alınıp, davalı idareye verilmesine'' şeklinde karışıklığa sebebiyet verilecek biçimde hüküm kurulduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacının istisna tutulma taleplerinden bir kısmının davacı şirketin ticari ve sınai faaliyetleri çerçevesinde olmadığı, bir kısmının ise alım konusu mal ve hizmetin davacı şirketin kendi ana faaliyet konusu olduğundan bahisle reddedildiği, temyize konu Mahkeme kararının hukuka uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 24. maddesinin (f) bendinde, kararlarda yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği; 31. maddesinde, yargılama giderleri hususunda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmış; anılan madde ile atıfta bulunulan Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun "Yargılama giderlerinin kapsamı" başlıklı 323. maddesinin (ğ) bendinde, "vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti" yargılama giderleri arasında sayılmış; 326. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği; 330. maddesinde, vekil ile takip edilen davalarda mahkemece kanuna göre takdir olunacak vekâlet ücretinin taraf lehine hükmedileceği; 332. maddesinde ise, yargılama giderlerine mahkemece re'sen hükmedileceği belirtilmiştir.
2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin birinci fıkrasında, "Temyiz incelemesi sonunda Danıştay; a) Kararı hukuka uygun bulursa onar. Kararın sonucu hukuka uygun olmakla birlikte gösterilen gerekçeyi doğru bulmaz veya eksik bulursa, kararı, gerekçesini değiştirerek onar. b) Kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onar." kuralı yer almıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, Danıştay'ın, temyize konu kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayabileceği kuşkusuzdur.
İdari Yargılama Usulü Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun yargılama giderlerine ilişkin hükümlerine göre, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderlerinden olup, vekâlet ücretinin tutarı ve hangi tarafa yükletildiğinin kararda gösterilmesi gerekmektedir.
Dosyanın incelenmesinden, İdare Mahkemesi'nce davanın kısmen reddine, konusuz kalan kısmı yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, davanın reddine ilişkin kısım açısından '' A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine''; karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kısmı açısından ise davanın açılmasına davalı idarenin sebebiyet verdiğinden bahisle'' A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine'' şeklinde İdare Mahkemesi'nce sehven iki kere davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece vekâlet ücretine hükmedilirken davanın konusuz kalan kısmı açısından, davalı idarenin dava açılmasına sebebiyet verdiği hususunun açıkca belirtildiği, bu sebeple de bu kısım açısından davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken; davacı yerine sehven davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmesinde usûl kurallarına uygunluk bulunmamaktadır.
Ancak, bu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, İdare Mahkemesince verilen gerekçeli kararın hüküm fıkrasında yer alan '' A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine'' ibaresinin, ''A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine'', şeklinde düzeltilerek kararın onanması gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen reddi ve konusuz kalan kısmı açısından ise karar verilmesine yer olmadığı yolundaki … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan mahkeme kararının hüküm fıkrasında yer alan '' A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine'' ibaresinin, ''A.A.Ü.T. uyarınca belirlenen 750,00-TL avukatlık ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine'', şeklinde, DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın taraflara iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun'un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 17/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.