MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 11.11.2010 gününde verilen dilekçe ile mera komisyon kararının iptali istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 21.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, Mera Tahsis Komisyonu kararının iptali istemiyle açılmıştır..
Davalı İl Tarım Müdürlüğü davanın reddini, davalı köy temsilcisi ise davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuki nitelikleri itibariyle devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olan meralar özel mülkiyete konu olamazlar. Bu nedenle de mülkiyeti devlete ait olan yerlere ilişkin davayı Hazine açabileceği gibi meraların sınırları içinde bulunduğu ve yararlanma hakkı olan köy tüzelkişilikleri ve belediyelerin de dava açma hakları vardır.
Davacı şirketin il mera komisyonu kararının iptaline dair dava açma hakkı olmadığından davanın aktif dava ehliyeti bulunmadığı gerekçesi ile reddine karar verilmesi gerekirken, değişik bazı gerekçelerle reddedilmiş olması doğru değil ise de sonuçta davanın reddi yerinde olup hüküm davanın reddine ilişkin bulunduğundan HUMK’nun 438/son maddesi uyarınca kararın gerekçesinin değiştirilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile HUMK’nun 438/son maddesi gereğince hükmün gerekçesi
DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 11.04.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.