MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Malatya 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 09/05/2017 tarih ve 2016/699 E. - 2017/364 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/12/2017 tarih ve 2017/1471-2017/1505 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından keşide edilerek müvekkiline verilen 3 adet toplam 93.000,00 TL tutarındaki çekin müvekkili tarafından takibe konulduğunu, ancak keşide tarihinde yapılan değişikliklerle ilgili olarak onay imzasının davalıya ait olmaması gerekçesiyle yapılan takibin iptal ediğini, bu durumda davalının TTK’nın 732. maddesi uyarınca sebepsiz zenginleştiğini, ispat yükünün davalıda olduğunu beyanla 93.000,00 TL’nin davalıdan dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının tüm taleplerinin zamanaşımına uğradığını, borcunun olmadığını, çekin hatır çeki olduğunu, keşide tarihinde tahrifat yapılmış olması nedeni ile kambiyo vasfını yitirdiğini, tahrifat yapılmış çeklere dayalı alacak talebinde bulunulamayacağını, davacının aradaki asıl hukuki ilişkiyi ispat etmesi gerektiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının kambiyo vasfını kaybetmiş geçerli olmayan çeklere dayalı 6102 sayılı Yasanın 818/1-m maddesinin yollamasıyla aynı Yasanın 732. maddesine dayalı alacak talep edildiği, her ne kadar ortada kambiyo vasfını kaybetmiş geçerli olmayan çekler mevcut olsa da, davalının çeklerin hatır çeki olarak verildiği yönündeki iddiasını somut ve yazılı bir delil ile ispat edemediği, dosyaya sunulan bilirkişi raporunda davacının davalıdan çek bedelleri tutarında alacaklı olduğunun belirtildiği, davalının, davacının aleyhine zenginleşmediğini ispat edemediği, bu bağlamda davalının, davacı aleyhine sebepsiz zenginleştiği ve dava konusu geçerli olmayan çek bedelleri tutarı kadar davacının davalıdan alacaklı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle kararının kaldırılmasına, davacının davasının kabulü kararının gerekçesinin düzeltilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Bölge Adliye Mahkemesince, HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesince verilen kararın kaldırılmasına ve yeniden esas hakkında hükmün kurulmasına rağmen hüküm fıkrasının A-3 bendinde istinaf karar ve ilam harcı ile birlikte ayrıca hüküm fıkrasının B-4 bendinde mükerrer olarak ilk derece mahkemesince hükmedilen karar ve ilam harcına hükmedilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK 370 maddesi gereğince, istinaf yolu karar ve ilam harcı yönünden kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalının temyiz isteminin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının A/3 ve B/4 fıkralarının tamamen çıkarılarak B/4 fıkrası olarak "Alınması gerekli 6.352,83 TL karar ve ilam harcından, dava dilekçesinde peşin alınan 1.588,21 TL ile istinaf dilekçesinde davalıdan peşin alınan 1.590,00 TL olmak üzere 3.178,21 TL harcın mahsubu ile bakiye 3.174,62 TL nisbi karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline" ibaresinin eklenmesi suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK 372 maddesi gereğince işlem yapılmak üzere Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 15/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.