MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK"nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık müdafii tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğunun anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan 11/02/2015 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın hakkında yürütülen yargılama esnasında cezaevinde bulunmadığı, duruşmaları takip etmeyerek karar duruşmasına katılmadığı, sanığa gerekçeli kararın 02/09/2014 tarihinde aynı zamanda MERNİS adresi de olan sanığın duruşmada bildirdiği son adreste aynı konutta oturan ehil ve reşit kişi olan kardeşi..."ye tebliğ edildiği, hükmü sanık müdafiinin CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen süre geçtikten sonra 09/02/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmeyen sanık müdafiinin eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, isteme aykırı olarak REDDİNE, 24/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.