Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
.

Davacı, davalı işveren nezdinde 01.10.2008 tarihinden önceki fiilen çalıştığı süreler yönünden itibari hizmet süresinin tespitini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün ve temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, ek karara ilişkin temyiz isteğinin de süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı Kurum vekiline gıyabi hükmün 27.02.2015 tarihinde tebliğ edildiği, davalı Kurum vekilince 27.03.2015 tarihinde hükmün temyiz edildiği, temyiz dilekçesinde ve ekine eklediği epikriz raporunda, 04.03.2015 tarihinde ameliyat olduğu ve süresinde temyiz yapamadığını belirterek 6100 sayılı HMK.’nun 95. Maddesi uyarınca mazeretinin kabulünü istediği, mahkemece, davalı Kurum vekilinin temyizini süre aşımı olduğundan bahisle 06.04.2015 tarihli ek karar ile reddedildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 95/1. maddesi, “Elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen veya hâkimin kesin olarak belirlediği süre içinde bir işlemi yapamayan kimse, eski hâle getirme talebinde bulunabilir.” hükmünü içermekte; eski hale getirme talebinin anılan Yasanın 96/1 maddesinde öngörülen sürede dile getirilmesi koşullarına bağlamıştır.
Somut olayda, davalı Kurum vekilinin 04.03.2015 tarihinde .... Hastanesinde ameliyat olduğu ve 20 gün istirahat verildiği ibraz edilen epikriz raporundan görüldüğü, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların, hükmün tefhim veya tebliğinden itibaren 8 günlük temyiz süresi içerisinde, elde olmayan nedenlerle temyiz edemediği anlaşıldığından,...Asliye Hukuk Mahkemesinin 06.04.2015 tarih 2014/87 – 2015/17 sayılı ek kararın BOZULMASINA,
2- İşin esasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
A-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
B-)Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanun’un geçici 7/1’inci maddesi uyarınca uygulama alanı bulan mülga 506 sayılı Kanun’un Yasanın Ek 5. maddesidir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüş olup, 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesinin 3. fıkrasının “… Fiilen çalışılmış güne eklenecek itibari hizmet günü sayısının bulunmasında (Çalışılan gün sayısı x 0,25) formülü uygulanır.” hükmü gereği, davacının 28.01.2002 – 01.10.2008 tarihleri arasında davalı işyerinden, sigorta primi ödenmiş günleri açıkça belirtilip, 0,25 formülüyle hesaplanan itibari hizmet süresi kaç gün olduğu gösterilmeden karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek, yerine, “Davanın kısmen kabulü ile, davacının davalı işverene ait işyerinde 28.01.2002 - 01.10.2008 tarihleri arasında elektrik atölyesi bölümünde geçen çalışmalarında, sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan 2.399 gün x 0.25 = 599 gün itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin davacıya ait sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine, 28.01.2002 tarihinden önceki döneme ilişkin talebin reddine,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



.