Danıştay 4. Daire 2020/956 Esas 2021/2671 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/956
Karar No : 2021/2671

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Boya ve Kimya İnşaat Malzemeleri Pazarlama Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, hakkında yapılan vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2010/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12 dönemi katma değer vergisi ile 2010/1 ila 7 dönemleri için üç kat, 2010/9 ila 12 dönemleri için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının kullandığı bir kısım faturanın içeriği itibariyle yanıltıcı belge olduğu sonucuna varıldığından, bu faturalarda yazılı katma değer vergilerine ilişkin indirimlerin reddedilmesi suretiyle yapılan dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık görülmediği, vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı bakımından ise, tekerrür hükümleri uygulanabilmesi için tekerrür hükmüne esas alınacak sonraki eylemin, ilk eylem için kesilen cezanın kesinleşme tarihini takip eden yıl başından sonra gerçekleşmiş olması gerektiği, davalı idare tarafından tekerrür hükümlerinin uygulanmasının nedeni olarak 2009/1-12 dönemine ait kurumlar vergisine ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezasının gösterildiği, anılan cezaya ilişkin ihbarnamenin davacıya 07/07/2010 tarihinde tebliğ edildiği ve cezanın 15/09/2010 tarihinde uzlaşma ile kesinleştiği buna göre 01/01/2011 tarihinden itibaren gerçekleşen eylemler için tekerrür söz konusu olabileceğinden dava konusu cezanın 2010/9,10,11,12 dönemine ilişkin olduğu dikkate alındığında, kesilen vergi ziya cezasına tekerrür hükmünün uygulanmasında yasal isabet bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davanın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.


TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.