Mağdur ...’e yönelik yağma suçundan sanık ... hakkında üzerine atılı nitelikli yağma suçu açısından cezalandırılmasına ilişkin Üsküdar 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 15.04.2009 gün, 2006/99 Esas ve 2009/145 Karar sayılı hükmün temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi 28.11.2012 gün 2009/ 21729 esas ve 2012/22145 karar sayılı ile;

“O1uş, mağdurun anlatımı ve dosya içeriğine göre; mağdurun, olay tarihinde gece vakti, akrabasını karşılamak üzere terminale gittiği, terminalde bulunan bir iş yerine oturduğu ve kahve içtiği, yan masada oturan sanığın, mağdurun masasına oturarak "ben seni sevdim sana nescafe ısmarlamak istiyorum" dediği, kahve içtiğini söyleyip kabul etmemesi üzerine ""Yok, bir fıncan da benim kahvemi içeceksin" diyerek, tanık garson .....iki fincan kahve siparişi verdiği, tanık Davut"un, iki fincan kahve getirdiği, sanığın, mağdurun içeceği kahvenin içine bir adet şeker attıktan sonra, avucunun içinde bulunan bir adet de beyaz renkli hapı atıp her ikisini karıştırdığı, mağdurun, sanığın içeceği kahvenin içine hap attığını gördüğü, tanık garson Davut"u çağırıp, kahvenin ilaçlı olduğunu, sanığın içmesi için kendisini zorladığını söylediği, tanık .....de sanığın, mağduru, kahve içmesi için zorladığını görmesi üzerine, garson tanık Davut"un, suça konu kahveyi alarak, tanık....ye verdiği, Halil İbrahim"in de kahveyi döktüğü ve fincanı yıkamasından sonra, mağdurun dışarı çıktığı, yürümeye başladığı, sanığın, mağduru takip etmeye başladığı, korkan mağdurun ihbarı üzerine yakalandığının anlaşılması karşısında; icrai hareketlere başlayan sanığın eyleminin, yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu halde, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, yerinde ve yasal olmayan gerekçeyle, sanık hakkında beraat kararı verilmesi"" şeklinde bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.10.2015 gün 2013/8- 2015/280 sayılı kararı ile;“Sanık hakkında, her ne kadar, Harem otogarında bulunduğu sırada, suç tarihi olan 01.05.2006 tarihinde, daha önceden tanımadığı şikayetçinin masasına oturarak konuşmaya başladığı ve nescafe ısmarlamak istediğini söyleyerek, garsondan iki fincan nescafe istediği, sanığın gelen nescafe fincanına şeker ile birlikte hap attığı ve

karıştırarak ısrarla şikayetçinin içmesini istediği, ancak şikayetçinin buna rağmen, nescafeyi içmeyerek görevli garsonu çağırarak durumu anlattığı ve sanığın yakalanmasının sağlandığı, sanığın, yağmalamak amacıyla şikayetçiye ilaçlı nescafe içirmeye çalışarak nitelikli yağmaya teşebbüs suçunu işlediğinden bahisle cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de; Sanığın alınan savunmasında; müsnet suçu kabul etmediğini, olay tarihinde, şikayetçiyle tanıştıktan sonra, şikayetçinin kendisine çay ısmarladığını ve karşılığında da kendisinin nescafe ısmarladığını, ancak iddia edildiği gibi, nescafeye ilaç atmadığını ve müştekiyi gasp etmeye çalışmadığını beyan ettiği, garson tarafından içilmeden alınan nescafe fincanındaki nescafenin dökülmesi nedeniyle, içinde müştekinin iddia ettiği gibi, bir ilaç olup olmadığının tespit edilemediği, müşteki her ne kadar, ısrarla sanık tarafından nescafesine ilaç atıldığını iddia etmiş ise de, bu iddiasını doğrulayan herhangi bir tanığın bulunmadığı, bu iddianın mahkememizce yapılan yargılamada ispatlanamadığı, kaldı ki sanığın böyle bir eylemde bulunması halinde bile, bu hareketleri hangi suçu işleme kastıyla gerçekleştirdiğinin tespit edilemediği, sanığın, isnat edilen suçu işlediğine dair, müştekinin iddiasından başka, mahkumiyetine yeterli, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, sanığın benzer nitelikteki sabıkalarının varlığının mahkememizce bu dosyada delil olarak kabul edilemeyeceği ve kimseye zan ve tahmine dayalı olarak ceza verilemeyeceğinden ve bu itibarla, önceden verilen beraat kararının doğru olduğu kanaatiyle mahkememizin 15.04.2009 gün ve 2006/99 esas, 2009/145 karar sayılı kararında ısrar edilerek, beraatine ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.

Bu hükmün o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "bozma" istekli 30.05.2016 gün ve 2016/98163 sayılı tebliğnamesi ile dosya Ceza Genel Kuruluna gönderilmişse de;

5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 22/12/2016 gün, 2016/891 Esas ve 2016/2117 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı nitelikli yağma suçunun oluşmadığı yönündeki usulüne uygun olarak tespit ile takdir kılan direnme kararı yerinde görüldüğünden,

"Dairemizin 28.11.2012 gün, 2009/21729 esas ve 2012/22145 sayılı bozma kararının" kaldırılmasına,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 07.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.