10. Ceza Dairesi Esas No: 2020/10187 Karar No: 2020/9249 Karar Tarihi: 17.12.2020
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10187 Esas 2020/9249 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/10187 E. ve 2020/9249 K. kararında, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ancak bu tedbire uymaması nedeniyle cezalandırıldığı belirtilmiştir. Hüküm kesinleştikten sonra da sanığın seçenek yaptırımının gereğini yerine getirmediği, tedbirin yerine getirilememesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesine karar verildiği ifade edilmiştir. Kararın infaza ilişkin olması nedeniyle temyiz kabiliyetinin bulunmayarak itiraza tabi olduğu, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, sanığın cezalandırılmasına neden olan kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi (kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma) ve 62. maddesi (tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri), hükümlüye seçenek yaptırımına çevrilen cezanın kanun maddesi ise 5237 sayılı TCK'nın 50/1-f maddesi, tedbirin yerine getirilememesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi için yapılan kararın itiraza tabi olduğu kanun maddeleri ise 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. m
10. Ceza Dairesi 2020/10187 E. , 2020/9249 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ANKARA 38. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü hakkında Ankara (Kapatılan) 13. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/04/2011 gün-2011/591 esas ve 2011/194 sayılı kararıyla kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği sanığın tedbirin gereklerine uymaması üzerine kaydın kapatılarak Ankara (Kapatılan) 13. Sulh ceza mahkemesinin 25/04/2013 gün-2011/1990 esas ve 2013/414 kararı ile 5237 sayılı tck"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5237 sayılı TCK"nın 50/1-f maddesi uyarınca “10 ay süre ile kamu hizmetinde çalıştırılması seçenek yaptırımına çevrilmesine” karar verildiği, hüküm kesinleştikten sonra sanığın bu seçenek yaptırımın gereğini yerine getirmeye başladığı ancak 30.09.2013-04.10.2013 tarihleri arasında görev yerine gitmemesi üzerine, hükmün infazı aşamasında, tedbirin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin 6. fıkrası uyarınca Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesince duruşma açılarak 29/04/2015 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1. maddesi ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır. Hükümlü hakkındaki tedbirin yerine getirilememesi sebebiyle yeniden değerlendirilmesine ilişkin kararın, infaza ilişkin olması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayıp, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca itiraza tabi olduğundan hükümlünün, infaza yönelik olarak verilen Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2015 gün-2014/234 esas ve 2015/391 sayılı kararına yönelik temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek, 5271 sayılı CMK"nın
264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 17.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.