MAHKEMESİ :İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :22/11/2012
NUMARASI :2009/170-2012/322

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalılar E. İnşaat Sanayi ve Ticaret AŞ ve E. Uluslararası Nakliyat ve Ticaret AŞ vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkillerinin desteği H. Ç."ın sürücüsü olduğu motosiklete çarpması sonucu ölümüne neden olduğunu belirterek müvekkilleri için şimdilik 50.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 05/04/2012 tarihli ıslah dilekçesi ile tazminat taleplerini davacı Emine için 39.801,06 TL"ye, davacı İlayda için 48.791,77 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı S.. Ç.. için olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 41.219,60 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacı G.. Ç.. için olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 6.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacı M.. Ç.. için olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 7.500,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacı S. Ç. için dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 20.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacı G.. Ç.. için dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacı M.. Ç.. için dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalılar E. İnşaat Sanayi ve Ticaret AŞ ve E. Uluslararası Nakliyat ve Ticaret AŞ vekili temyiz etmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar E. İnşaat Sanayi ve Ticaret AŞ ve E. Uluslararası Nakliyat ve Ticaret AŞ vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK m. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu desteğin ölümü nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, davalıların sorumluluğunun niteliği, kusur oranları da gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, davacılar için hak ve nesafet kuralları çerçevesinde daha yüksek manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.
3-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, haksız eylemden kaynaklanmaktadır. Haksız eylem faili, ihtar ve ihbara gerek olmaksızın zararın doğduğu anda, başka bir anlatımla haksız eylem tarihinden itibaren zararın tamamı için temerrüde düşmüş sayılır. O halde mahkemece, davalıların, hükmedilen manevi tazminatlar yönünden de kaza tarihinde temerrüde düştükleri kabul edilerek anılan tarihten itibaren işleyecek faizden sorumluluklarına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli değildir.
4-Davacılar vekilince temerrüt faizi olarak ticari faiz istenilmiş ancak mahkemece yasal faize hükmedilmiştir. Oysa zarara neden olan kamyon ticari araçtır. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak ticari faize hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar E. İnşaat Sanayi ve Ticaret AŞ ve E. Uluslararası Nakliyat ve Ticaret AŞ vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2), (3) ve (4) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 6.445,95 TL kalan harcın temyiz eden davalılar E. İnşaat Sanayi ve Ticaret AŞ ve E. Uluslararası Nakliyat ve Ticaret AŞ"den alınmasına 30.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.