MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 14.01.2010 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22.11.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, sağlığa zarar vermesi sebebiyle davalı şirkete ait baz istasyonunun kal’i istemine ilişkindir.
Davalı, kurulu olan baz istasyonunun sağlığa zararı olmadığını, açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı şirkete ait baz istasyonunun insanlara ve çevreye zarar vereceği korkusu doğurduğu nedeniyle dava kabul edilmiştir.
Hükmü, davalı şirket temyiz etmiştir.
Baz istasyonları temelde alıcı-verici antenleri sayesinde elektromanyetik dalgayı (sinyali) alma ve gönderme işlemi yapan sistemlerdir. Bu istasyonlar, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun 37. maddesine dayanılarak Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu Başkanlığı (BTK) tarafından bu konuyu düzenleyen yönetmelikteki yer, ölçü ve limit değerlere göre verilen güvenlik sertifikası gereğince kurulmaktadır. Aynı şekilde, baz istasyonlarının sağlığa ve çevreye zarar vermeden nerede, nasıl, hangi ölçü ve limitler dahilinde kurulacağını belirlemek ve kurallarını koymak işlemleri de BTK Başkanlığının denetiminde yapılmaktadır. Dolayısıyla davanın kabul edilebilmesi için davacının baz istasyonunun sağlığa zarar verdiğini bir başka deyişle, baz istasyonunun yasa ve yönetmelikte belirlenen limit değerlere uygun olmadığının ispatlanması gerekir.
Somut olayda ise, davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 16.05.2009 tarihli Elektronik Haberleşme Cihazlarına Güvenlik Sertifikası Düzenlenmesine İlişkin Yönetmelik hükümlerine göre bilirkişi uygulamayla belirlenen değerlerin yönetmelikte öngörülen değerleri aşmadığını gerekçeleriyle saptamıştır. Değişik bir ifadeyle, davalı şirketin baz istasyonunun sağlığa aykırı bir yönü bulunduğu davacı tarafından kanıtlanmamıştır.
Yapılan bu tespite göre davanın reddi yerine, yasa ve yönetmelikte yeri bulunmayan bazı gerekçelerle istemin kabul edilmesi doğru olmadığından, karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine, 09.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.