MAHKEMESİ : SINDIRGI ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2012/55-2013/71


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işyerinin işveren tarafından hiçbir objektif neden gösterilmeksizin değiştirildiğini, kendisinin bunu kabul etmediğini, eski görev yerine gitmeye devam ettiğini, yeni görev verildiği işyerine gitmediğinden bahisle işveren tarafından iş akdinin devamsızlık gerekçe gösterilerek feshedildiğini, feshin haksız olduğunu iddia ederek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesini, boşta geçen süre ücreti ve işe başlatmama tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davacının çalıştığı işyerinde 30 işçi çalışmadığını, davacının yeni görevlendirildiği işyerine gitmediğini, eski işyerine gitmeye devam ettiğini, kendisine verilen görevleri yapmamakta ısrar ettiğini, bu gerekçelerle iş akdinin haklı nedene dayalı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılardan Zeytinburnu Belediye Başkanlığı vekili yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasında yürürlükte bulunan TİS’in “İşten Çıkarılma” başlıklı 21. maddesinin III. bendi “işveren işyerindeki işçi sayısına ve işçinin kıdemine bakılmaksızın, her durumda; 4857 sayılı İş Yasası’ndaki esaslar dâhilinde iş sözleşmesine son vermeyi gerektirir bir neden göstermek ve ihtilaf halinde; mahkeme, özel hakem vb. merciler önünde bu nedene ispatlamakla yükümlüdür. Bu yükümlülüğün yerine getirilmemesi halinde İş Yasasında öngörülen yaptırımların dışında, işverence 1 yıllık ücreti tutarında işsizlik tazminatı ödenir.” hükmünü haizdir.
TİS’nde yer alan bu hüküm iş güvencesi şartlarını işçi lehine değiştiren bir hüküm olmayıp işverene feshin hangi esaslar dâhilinde yapılması gerektiğini ortaya koyan düzenleme ve bu düzenlemeye uyulmaması halinde sonucu ortaya koyan bir hükümdür. Bu itibarla 4857 İş Kanunu’nun 18 vd. maddelerinde aranan işyerinde 30 veya daha fazla işçi çalışma şartının bertaraf edildiği söylenemez. Fesih tarihinde işyerinde 30’dan fazla işçinin de çalışmadığı anlaşılmakla davanın reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1.Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.Davanın REDDİNE,
3.Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4.Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 613.00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5.Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6.Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 10.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.