MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 213 sayılı VUK"nin 139. maddesine göre; vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi için tebligat yapılmış olsa bile suçun unsurları oluşmayacaktır. Somut olaya gelince; vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın sanığa 05.04.2010 tarihinde iş yeri adresinde yapıldığı, defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesinin istenerek sürecin mükellef aleyhine tersine çevrilmesi; sanığın tebligat tarihinde tüm defter ve belgeleri ibraz ettiğini savunması; dosya içerisinde bulunan 04.08.2011 tarihli basit raporda 2005 yılına ait defter ve belgeleri sanığın ibraz ettiğinin belirtilmesi; 31.12.2011 tarihli vergi suçu raporunda ise, 2005 yılına ait defter ve belgelerde eksiklik olduğuna değinilmesine rağmen hangi defter ve belgelerin eksik ibraz edildiğine dair bir tespitin bulunmaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti açısından; eksik belgelerin neler olduğu açıklığa kavuşturularak, varlığı noter onayı veya sair surette sabit kabul edilen defter ve belgeler olup olmadıklarının araştırılması, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı VUK"nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin, iş yerinin tebligat tarihinde faal olması nedeniyle iş yeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespit olup olmadığının vergi dairesinden sorulması, varsa belgesinin istenmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre ise;5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.